να πάμε χέρι με χέρι...

ζούμε σε επαναλαμβανόμενους εγκλεισμούς με όλο και μεγαλύτερη αποστροφή στην ερωτική ηλεκτρονική τεχνολογία webex, skype, zoom, tv, tablet, pc, πλατφόρμες, τηλεργασίες…..οι αμυγδαλιές ανθίζουν στη φύση και στις σκέψεις μας, περιμένουμε να μοσχοβολήσουν ξανά τα γιασεμιά….στην αρχή βγαίναμε στα μπαλκόνια και τραγουδούσαμε, χειροκροτήσαμε…. ελπίζαμε πως ο ήλιος, με δύναμή θα μάς απάλλασσε οριστικά από τον ιό, πως η πανδημία θα αποδεικνυόταν μία πολύ σύντομη παρένθεση στη ζωή μας….

την ημέρα και τα βράδια, όταν δεν έχεις πλατφόρμες θες να μιλήσεις, σήμερα-τώρα με τον-την Α-Β-Γ και πάλι απ’ την αρχή….ο χρόνος βλέπεις πως δεν σου αρκεί, σκοτώνεσαι ψυχολογικά, θες μια αγκαλιά, κάποιες ζεστές λέξεις, να αγκαλιάσω μια σιδερένια σόμπα της γιαγιάς…και η φλογερή καρδιά μας πάει για έκρηξη αφού είναι σαν κατσαρόλα πάνω στη φωτιά που στέρεψε το νερό…. τρανταζόμαστε από πάθη μας στην αγκαλιά της σκέψης μας και προσπαθείς να επικοινωνήσεις, να μιλήσεις με την αγάπη σου……βρες εσύ τρόπο…..

αν και το σύμπαν συγχρονίστηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να έρθουμε σε επαφή, σκέψου, πως μας επέλεξε?... με μια άμεση εξοικείωση, μια απόλυτη σύμπνοια, με συζητήσεις του μυαλού που μόνο με ένα βλέμμα ταυτιζόμασταν… δε χρειάζεται να σε ρωτήσω γι’ αυτά, δε χρειάζεται να ακούσω τα χείλη σου να το λένε, προσπαθώ να ερμηνεύσω κάποιες χειρονομίες, τις χροιές της φωνής σου,….κάποιες κοφτές λέξεις σε κρυώνουν, ανασταλτικά σε όποιες ζεστές θετικές προεκτάσεις….τι θα ήθελε να πει τώρα ο ποιητής?.....τρία βήματα πίσω, μπορεί και περισσότερα….

πλησιάζω, απομακρύνεσαι….απομακρύνομαι, πλησιάζεις…

νομίζω πως έχουμε μια μαγεία, έχουμε ταυτιστεί πολύ σε πολλά… η μοίρα μας έφερε τόσο απρόσμενα τον έναν στη ζωή του άλλο, και δεν αντέχει να μας έχει σε μακριά… βρίσκει κάθε τόσο κάτι, ώστε ν’ ακουμπήσουμε ξανά, δεν αφήνει να μη λειτουργούν τα μαγνητικά μας πεδία…

ανήκω σε σένα, μα δεν είμαστε μαζί, δε μοιράζομαι τις ανάσες μας…το σ’ αγαπώ μου το νιώθεις, το αισθάνεσαι ακόμα και τώρα που δεν είσαι εδώ να το ακούσεις….

ανυπομονώ, για την επόμενη στιγμή που θα βρεθούμε, που θ’ αγκαλιαστούμε, που θα μπλέξουμε ξανά τα νήματά μας….

Σ' ΑΓΑΠΏ....

έλα μαζί μου, κάπου να πάμε χέρι με χέρι...