...απόγευμα, σ' ετουτο το "χωριό" χωρίς θορύβους άκουγα τα βήματά μου πάνω στον ανηφορικό δρόμο προσπαθώντας να μην αντηχούν πάνω στον τοίχο που μόλις είχε αρχίσει να ξεβάφεται από την αχτίδες του ήλιου που χανόταν....προσπαθούσα να μην κοιτώ τα σπίτια με το βλέμμα προσηλωμένο στο γλιστερό έδαφος...αριστερά και δεξιά στοίβα το χιόνι είχε κρύψει τα όποια αγριόχορτα του πεζοδρομίου....
ιλυ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου