ένα χειμωνιάτικο πρωινό της 19ης Δεκεμβρίου του 1843...
ο Ντίκενς έγραψε την «Η χριστουγεννιάτικη Ιστορία» για να την κάνει δώρο στην αγαπημένη του για τα Χριστούγεννα, ήξερε πως θα της άρεσε....ένας άνθρωπος που πίστευε στα « θαύματα»...μας κάνει καλό να ξαναγινόμαστε παιδιά μερικές φορές, και δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή γι’ αυτό από τα Χριστούγεννα, τότε που και Εκείνος, για τον οποίο τα γιορτάζουμε, ήταν παιδί ο ίδιος....
τα Χριστούγεννα είναι μια τρυφερότητα για το παρελθόν, μια μεγάλη ψυχική δύναμη για το παρόν, μιά ελπίδα για το μέλλον...είναι ένας πολύ έντονος πόθος, πως κάθε ποτήρι θα ξεχειλίσει με ευχές θερμές και παντοτινές....ας ανακαλέσουμε την παιδική μας τρυφερότητα και το σθένος της ωριμότητάς μας, για να ξαναβρούμε την ελπίδα που, ειδικά φέτος, τη χρειαζόμαστε περισσότερο ίσως από ποτέ.....
ιλυ..........................................οο..........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου