με νερά εξωτικά.....

σήμερα έβρεξε

σήμερα είναι η τελευταία μέρα του χρόνου...

θέλω να `ρθεις βρεγμένη

με νερά εξωτικά.....

κι εγώ θα σ’ έχω σαν βασίλισσα και θα μεθάω στα μάτια σου.....

i love you...

 

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α....

 Καλημέρα... να τα πούμε?

αρχιμηνιά κι αρχη χρονιά....

Χρόνια Πολλά

ιλυ.........

happy new year with hope...

 I Love You....

είναι ανάγκη να ελπίζουμε.....όσο απελπιστική κι αν είναι μιά υπόθεση, η ελπίδα θαυματουργεί γιατί κρύβει πίστη....

κατέγραφε τους συλλογισμούς...

 Μάρκος Αυρήλιος: «Τα εις εαυτόν»

Στην πρώτη γραμμή του πολέμου, μέσα σ' ένα αντίσκηνο, κατέγραφε τους συλλογισμούς του, έδινε στον εαυτό του συμβουλές, τον εμψύχωνε με τη δύναμη της φιλοσοφίας. Με σκοπό να σταθεί συνεπής στις ιδέες που ενστερνίστηκε στα νιάτα του, ν' αντέξει στις δυσκολίες, να μη παρασυρθεί από τον χείμαρρο των γεγονότων και καταλήξει ένας συνηθισμένος άνθρωπος της εξουσίας, αλλά να παραμείνει αυτό που ήταν: ένας φιλόσοφος-αυτοκράτορας.

Δεν σκόπευε να τα δημοσιεύσει. Έγραφε για να κρατηθεί δυνατός. Δεν πίστευε στην υστεροφημία. Δεν πίστευε καν ότι θα τον θυμάται κανείς. ...

απόσπασμα,

2.17 Της ανθρώπινης ζωής ο χρόνος είναι μια στιγμή, η ουσία της ρευστή, οι αισθήσεις αμυδρές, του κορμιού η σύσταση φθαρτή, η ψυχή μια σβούρα, η τύχη ανεξιχνίαστη κι η φήμη προϊόν ακρισίας. Με δυο λόγια, όλα του σώματος είναι ρευστά σαν ποταμός, ενώ της ψυχής είναι όνειρο και ψευδαίσθηση- η ίδια η ζωή είναι πόλεμος και ταξίδι σε ξένο τόπο, κι η υστεροφημία είναι λήθη. Ποιος μπορεί να μας παρασταθεί στο δρόμο; Η φιλοσοφία και μόνον αυτή. Και φιλοσοφία θα πει, να διατηρείς τον δαίμονα που ’χεις μέσα σου απρόσβλητο, σώο και αβλαβή, υπεράνω πόνων και ηδονών- τίποτα να μην κάνεις στα κουτουρού, τίποτα στα ψεύτικα και με υποκρισία- φιλοσοφία θα πει να μην έχεις ανάγκη από το τι κάνει ή δεν κάνει ο άλλος- κι ακόμη, ό,τι σου προκύψει και ό,τι σου στέλνει η μοίρα ο δαίμονάς σου να τα δέχεται, ως προερχόμενα κάπου από κει, απ’ όπου προέρχεται κι αυτός. Και πάνω απ’ όλα, να περιμένεις το θάνατο με γαλήνιο νου, ως κάτι που δεν είναι παρά μια ακόμα διάλυση στοιχείων που συνθέτουν κάθε έμβιο ον. Μεταβάλλονται αυτά τα στοιχεία, το καθένα σε κάτι άλλο, και δεν είναι διόλου τρομερό αυτό. Αν είναι έτσι, τι σου κακοφαίνεται αυτή η μεταβολή και διάλυση των πάντων; Αφού γίνεται σύμφωνα με τη Φύση. Και ό,τι είναι σύμφωνο με τη Φύση δεν είναι κακό.

σ' αγαπώ.....

αποχρώσεις...

για ένα άλλο πρωινό...

Ομορφιά: Τις περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία .... (και επιτέλους είναι εδώ), γιατί μου φτιάχνουν τη διάθεση και μου δίνουν ιδέες. Είναι αδύνατο να τους αντισταθώ για δυο λόγους: γιατί ο προσεκτικά επιλεγμένος συνδυασμός των αποχρώσεων και των υφών μου επιτρέπει να κάνω διαφορετικά looks, ανάλογα την περίσταση, και επειδή οι πολυτελείς και exclusive συσκευασίες τους ομορφαίνουν το beautycase μου. 

ιλυ....................................................

κάποτε θάρθει μια μέρα....

αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυασμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας...

 

ιλυ.....

φιλιά σε αχνιστό τζάμι....

ο χρόνος τελειώνει και σαν ένα ηλιοβασίλεμα είτε το ζεις, είτε αναπολείς...

είδα το πρόσωπό της φευγαλέα, καθώς έλεγα ευχές, για μια στιγμή, σαν να είχα να τη δω μια ολόκληρη ζωή...και μετά κενό....τεχνολογικό....μου φάνηκε ότι η εικόνα της δεν ήταν παρά μια κλικ προβολή της σκέψης
το πρόσωπό της, στην άλλη άκρη του χώρου, που χωρίς καμιά κίνηση κυρίεψε το νου μου, ήταν η ΟΜΟΡΦΙΆ...μια ΟΜΟΡΦΙΆ που θα χανόταν ψηφιακά στο τέλος των ευχών...ίσως να είχα κι άλλες ευκαιρίες να την παρατηρήσω καλύτερα και να ενισχύσω τη στερεότητά της μέσα μου....
πέρασε αρκετά η καθορισμένη ώρα κι αμήχανα καθυστερούσα το τέλος της webex...ικο επαφής...ίσως ήθελα να δημιουργήσω μια μικρή ανυπομονησία στο ακροατήριο, να κεντρίσω κάποιο ενδιαφέρον?... η καθυστέρηση όμως ευνοούσε τη συνέχιση των σκέψεών μου....
ακόμα και στις καλύτερες στιγμές μας μια αμφιβολία ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά...είναι ένα συνηθισμένο γνώρισμα του έρωτα....η Ομορφιά έχει μια ολοκληρωμένη ζωή, δεν υπάρχει καιρός για ερωτικά, ή και τα όποια έχει τα έχει κουμπωμένα καλά, δεν αφήνει να χαρούμε ανέμελα μικρά διαστήματα που μας απομένουν....
είχαμε τη συναίσθηση, ότι υπήρχε κάτι απροσδιόριστο που μας καθοδηγούσε, μέσα απ’ τη δυνατή έλξη που αισθανόμασταν και οι δυο από την πρώτη στιγμή.....υπήρχαν μέσα μας και ερωτηματικά, που μας παρακινούσαν σε παράξενες για τον δεσμό μας σκέψεις....μας απασχολούσαν οι σκέψεις, προσπαθούσαμε, και οι απαντήσεις απομακρύνονταν...ο δεσμός μας ήταν, με κάποιον τρόπο, προαποφασισμένος και η προσωπική μας θέληση δεν ήταν παρά εκπλήρωση μιας πραγματικότητας σε απαράβατους κανόνες που μας κυβερνούν...θεωρώντας επίσης και οι δυο πως αυτή η ισχυρή έλξη είναι απόλυτα φυσιολογική για τον άνδρα και την γυναίκα, σε οποιαδήποτε νεότητα και απροσδιόριστα κάποια κάτι τι σφράγισαν τη σχέση μας....
κοιταζόμασταν στα μάτια, διαισθανόμασταν και εκφράζαμε με λέξεις ένα πλήθος από σκέψεις, νοήματα κι αισθήματα...και ανάμεσά τους χωρίς ίσως καποιο αστείο και χωρίς δικαιολογία, ίσως μετά από κάποια χρονική παύση, γελούσαμε....
ένα από τα πρώτα "θέλω", "θέλω να είσαι απόψε η συντροφιά μου..." της είπα....
από εκείνες τις στιγμές και άλλες αλλεπάλληλες η Ομορφιά υπάρχει μέσα μου, υπάρχει όχι μόνο σαν ανάμνηση εικόνων που δεν έζησα ποτέ, αλλά και στο πλάι μου απόλυτα αληθινή....
σε όλη αυτή την ιστορία φαίνεται ότι πάμπολλες συμπτώσεις κινούνται γύρω μας...μπορεί να μη μπορούμε να τις συσχετίσουμε άμεσα μεταξύ τους, αλλά ήταν μια πραγματική σύμπτωση η γνωριμία μας? ερωτήματα...που όμως δεν θα προκαλούσαν αν δεν υπήρχαν στο μυαλό μου καταχωρισμένοι πίνακες ζωγραφικής, με ξεκάθαρα χαρακτηριστικά της, παρ’ ότι δεν είχαμε συναντηθεί ποτέ πριν....
ακόμα και πέρα από τη δική μου ψυχολογιακή σκέψη, πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί η υπερβολική έλξη που ένιωσε η Ομορφιά, από την πρώτη στιγμή που με συνάντησε? αυτή ήταν εκείνη που με πρόσεξε κι ανέλαβε την πρωτοβουλία να μου μιλήσει...πολύ ασυνήθιστο για μια νέα γυναίκα!!!...θα μπορούσε να σκεφτόταν ότι μπορούσε να παρεξηγηθεί η τόλμη της να μου μιλήσει πρώτη...και εντελώς συμπτωματικά, χάσαμε και οι δυο μας, την ίδια στιγμή, κάθε επαφή με την πραγματικότητα, αντικρίζοντας ο ένας τον άλλο...
θα με περάσουν για .... μια σκέψη που μ' ενοχλούσε πολύ....όταν μιλάει κανείς για ό,τι υπάρχει στο μυαλό του να λένε ότι είναι "βαρεμένος"...

ηλιοβασιλέματα και τι δεν μου θυμίζουν....

Σ' Αγαπώ.....

αν δεν αισθάνεσαι καλά...

 αν είσαι στα «κάτω σου» και δεν μπορώ να σε ανεβάσω, άκουσε το....

αν και πάλι δεν μπορείς...άκουσέ με....When a man loves a woman...

κάθε πρωί...

...ενας μεγάλος έρωτας....κάποτε στα κλεφτά δινόντουσαν φιλιά...το κορίτσι ερωτευμένο.... και το αγόρι περνώντας κάθε βράδυ κάτω από το σπίτι σφύριζε μαζί με τον αγέρα για να ακούσει το κορίτσι να κατέβει λίγο να μιλήσει....ο καιρός περνούσε και τα σφυρίγματα σταμάτησαν και ο αγέρας μόνος πάσχιζε....το κορίτσι σταμάτησε ν' ακούει το σφύριγμα, ώσπου μια μέρα, με κρύο και αγέρα σαν ένα σφύριγμα ακούγεται και νόμισε πως είναι ψέμα.... ανοίγει ο παράθυρο και τον βλέπει να κάθεται εκεί απέναντί της.... έκτοται κάθε πρωί βλέπει κορδέλες πολύχρωμες στο απέναντι δέντρο, κάθε πρωί την ξυπνά ένα σφύριγμα, ανοίγει το παράθυρο και βλέπει πολλές πολύχρωμες κορδέλες ν' ανεμίζουν στο δέντρο....!!!..

σ' αγαπώ.......

για σένα...

 

I Love You................................................

...με φυσικά εκφωνήματα....

 

η «αμφισημία» σημειώνεται κυρίως σε αφηρημένα επίπεδα της γλωσσικής ανάλυσης (π.χ. λεξικό, γραμματική δομή), ενώ στον πραγματωμένο λόγο, δηλαδή στα φυσικά εκφωνήματα, αίρεται σχεδόν πάντα από τα συμφραζόμενα σε μια δεδομένη περίσταση επικοινωνίας (ή δημιουργείται ηθελημένα σε ειδικές χρήσεις της γλώσσας, π.χ. λογοτεχνία, διαφήμιση, λογοπαίγνια κλπ., προκειμένου να παραχθεί ένα αισθητικό ή άλλο αποτέλεσμα)….

...σε "πραγματικό λόγο..." σ' αγαπώ.....

 

πρωινές Αγάπες.....

... ρομαντισμός....

.....«Κάτω απ’ τα κάστρα της ελπίδας», τυχαία, στη σελίδα 53. «Ο Μέλιος ανάσανε βαθιά. Σαν να γλύτωσε από πυρκαγιά ή από ναυάγιο», διαβάζω....έτσι αισθάνομαι κι εγώ αποχαιρετώντας το 2020. Σαν να γλύτωσα από πυρκαγιά ή από ναυάγιο. Μόνο που ούτε η φωτιά έχει σβήσει, ούτε η τρικυμία έχει κοπάσει. Με στενεύει η πραγματικότητα. Κι αποζητώ την άπλα των αναμνήσεων. Την ανεμελιά και τον ρομαντισμό -την αφέλεια, αν θέλετε, δεν θα διαφωνήσω- εκείνων των μακρινών Χριστουγέννων…

ιλυ.........

ιλύ....

τα κάλαντα...

«κάλαντα», «καλένδες», «καλώ».....ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, κατά τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου, καλούσε με διάγγελμα όσους ήθελαν να του αναφέρουν κάτι. Για πέντε έως επτά μέρες σχημάτιζαν ουρές εκείνοι που ήθελαν να μιλήσουν στον αυτοκράτορα. Άλλες μέρες δεν είχαν δικαίωμα να του απευθύνουν άμεσα τον λόγο… Έπρεπε να του μιλήσουν μέσω συγκλητικού. Γι’ αυτό συνωστίζονταν στις καλένδες, σε σειρά ο ένας πίσω από τον άλλο… Κι έπρεπε όταν ερχόταν η σειρά τους να ρίξουν κάποιο νόμισμα στο δάπεδο…

τα νομίσματα χάθηκαν, δεν ήξερα τι να ρίξω, να ν' ακούσει η Ομορφιά.... 

χαθήκαμε...δεν μπορούμε "να τα λέμε", όπως τότε που ήμασταν "παιδιά"...

Σ' Αγαπώ......

ILY

 

...... με διαφορά

σαν στολίδι...

 

η Πεντάμορφη ....

 

η αληθινή αγάπη κερδίζει.....

 

να έχεις ένα Όμορφο βράδυ Χριστουγέννων..

ιλυ.............

 μη φοβασαι....

ιλυ.....................................

 να τα πούμε?...

ιλυ............

ιλυ...........................................................................................................
 

σ’ αγαπώ ζεστά...

Λέγε μου σ’ αγαπώ ξανά

πες το μου να πεθάνω,

λέγε μου σ’ αγαπώ γλυκά

ξανά, ξανά και ξανά.

Θέλω να τ’ ακούω να το λες,

θέλω να τ’ ακούω να με καις,

θέλω να τ’ ακούω να το λες,

και από μένα, και από μένα ό,τι θες.

Θέλω να τ’ ακούω να το λες,

θέλω να τ’ ακούω κι όταν κλαις,

θέλω να τ’ ακούω να το λες,

και από μένα, και από μένα ό,τι θες.

Λέγε μου σ’ αγαπώ ξανά,

πες το μου για να λιώσω

λέγε μου σ’ αγαπώ ζεστά

ξανά, ξανά και ξανά.

I Love You.........να τ' ακούς....

καλημέρα ......

Καλημέρα Χαρά μου 

 ιλυ...................................................

είσαι φως ...

Με τη ματιά σου όλο το κόσμο τον μαγεύεις

Έτσι κι εμένα μ’ έχεις κάνει σαν τρελό

Μάτια μου όμορφα μάτια μου αγαπημένα

Μες στο σκοτάδι είσαι φως εσύ για μένα

Κι αν η καρδιά μου σταματήσει να κτυπάει

Εγώ θα σ' αγαπώ...

περναμε μαζί τη στροφή....

 

ιλυ..........

haz un milagro otra vez conmigo...

... εκείνο το χαμόγελο το κρυφό, που φώτιζε τη φωτεινή της όψη....τι να 'λεγε άραγε το γέλιο της αυτό?...

te quiero mucho......

 Καλημέρα .... Σ' αγαπώ....

Αγάπη και ευχές...

η Αγάπη και οι ευχές αποτελούν καύσιμο για το καθημερινό ταξίδι στην όμορφη ζωή μας....

I Love You..........

 

«Η χριστουγεννιάτικη Ιστορία»

ένα χειμωνιάτικο πρωινό της 19ης Δεκεμβρίου του 1843...

ο Ντίκενς έγραψε την «Η χριστουγεννιάτικη Ιστορία» για να την κάνει δώρο στην αγαπημένη του για τα Χριστούγεννα, ήξερε πως θα της άρεσε....ένας άνθρωπος που πίστευε στα « θαύματα»...μας κάνει καλό να ξαναγινόμαστε παιδιά μερικές φορές, και δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή γι’ αυτό από τα Χριστούγεννα, τότε που και Εκείνος, για τον οποίο τα γιορτάζουμε, ήταν παιδί ο ίδιος....

τα Χριστούγεννα είναι μια τρυφερότητα για το παρελθόν, μια μεγάλη ψυχική δύναμη για το παρόν, μιά ελπίδα για το μέλλον...είναι ένας πολύ έντονος πόθος, πως κάθε ποτήρι θα ξεχειλίσει με ευχές θερμές και παντοτινές....ας ανακαλέσουμε την παιδική μας τρυφερότητα και το σθένος της ωριμότητάς μας, για να ξαναβρούμε την ελπίδα που, ειδικά φέτος, τη χρειαζόμαστε περισσότερο ίσως από ποτέ.....

ιλυ..........................................οο..........................

περιεργασίες....

 η ουσία είναι οτι ως υποείδος έχει εκλείψει από τη φύση.....

ιλυ.........................................................................

Το χέρι αυτό το λατρευτό ...

.....................

Είμ' αετός χωρίς φτερά

χωρίς αγάπη και χαρά

Το χέρι αυτό το λατρευτό ώ ώ ώ

μες στη ζωή

μες στη ζωή θα τ' αγαπώ

ό, τι και να μου 'χει κάνει

όλα του τα συγχωρώ

με φτερούγες τσακισμένες

πάντα εγώ θα τ' αγαπώ....

μ' ένα χαμόγελο ....

 

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α να σε λέω να ξυπνάμε αγκαλιά....

ιλυ..............................................................

Good morning baby......

 I want to wake you just to hear you....

I hope we're gonna make it through another day....

στο τέλος.....

 θα χορταριάσουμε..... αν μείνουμε σε απραξία...

ιλυ.....................................

σε στέλνει μακριά....

 μου αρέσουν τα λουλούδια, μ ' αρέσει να έχω ένα τριαντάφυλλο 🌹 μπροστά μου στο χώρο που είμαι...η μυρωδιά και η ομορφια τους με κάνει άλλον άνθρωπο....σε ομορφαίνουν, είναι ο αιθέρας του λυποθημισμενου....

 έκοβα ένα νεο όταν το προηγούμενο είχε μαραθεί και τα πεσμένα ροδοπέταλά του είχαν αφυδατωθεί και το έβαζα μπροστά μου...γιατί είσαι εσύ Λουλουδάκι μου...

όταν το Λουλουδάκι λείπει, μένει μια αίσθηση....η όσφρηση....είναι η πιό ανθεκτική αίσθηση, άθελά σου σε στέλνει πολύ μακριά, πολύ πίσω....

Λουλουδάκι μου, γιασεμάκι μου....ιλυ..........ιλυ..........ιλυ.............

 

μια από τις ατέλειωτες νύχτες....

Una de esas noches sin final

Me trae tu voz cada mañana

Y otra vez me vuelve a despertar suave rumor de tus palabras

Son tus labios dulces como un mar de leche y miel, canela y cielo

Y en tus ojos cada amanecer parecer arder mi piel de fuego

Cuando vuelva amanecer otra vez te escucharé decir mi nombre sin miedo

Seguro tardaremos más en inventar nuevos abrazos

Y otra vez te besaré como 

antes de decir te quiero

 te quiero.............................

το ποτό των γυναικών είναι μυστικό...

 

παρέα μ' έναν μεθυσμένο έρωτα.....

ιλυ.........................................

Καλημέρα....

 ιλυ.........................................................................

το σπάνιο «αστέρι της Βηθλεέμ» θα δεσπόζει στο νυχτερινό ουρανό κατά τη διάρκεια της εβδομάδας των Χριστουγέννων.....

ιλυ................... Αστέρι ...

δεν μπορείς να αλλάξειςτους ανθρώπους, μόνο να τους αγαπάς...

 ζήσε με θάρρος...

ζήσε καλά...

απλώς ζήσε.....

ιλυ...........

........θα ξημερώσει...

 λίγο τσάι να μας στηρίξει, ένα βιβλίο ανοιχτό....μαραμένα λουλούδια....θα περάσει η ώρα....θα ξημερώσει να περπατήσουμε λίγο κάτω απ' τη βροχή..... έρχονται οι άλλοτε πολυσύχναστες μέρες γεμάτες μοναξιά...για κάποιους γιορτές απομόνωσης...ένας περίπατος στη βροχή ίσως δώσει λίγη ομορφιά, ίσως αγαπήσουμε μια σταγόνα βροχής να χαρούμε λίγο....

................................

όταν θα νιώθεις μοναξιά...

Όταν θα νιώθεις μοναξιά
όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
θα 'χεις εμένα συντροφιά
και θα σου δίνω εγώ κουράγιο

Όταν μαυρίζει ο ουρανός
όταν παγώνει η αγκαλιά σου
κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός
εγώ θα έρχομαι κοντά σου

Μονάχα εσύ να 'σαι καλά
μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
μπορεί να ζούμε χωριστά
μα τότε ζήσαμε μια αγάπη

Να 'σαι κορίτσι μου καλά
κι όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
θα είμαι κάπου εκεί κοντά
ο φύλακας ο άγγελός σου

Αν σου ραγίζει την καρδιά
κι αν μόνη θέλει να σ' αφήσει
πες του πως κάποιος μια φορά
αληθινά σ' είχε αγαπήσει...

...θα είμαι κάπου εκεί κοντά ο φύλακας ο άγγελός σου...

ιλυ.............................................................................

 

στην καρδιά μου ρίζωσε...

Καίγομαι και σιγολιώνω
και για σένα μαραζώνω
αχ, τι καημός

Μίλησέ μου μίλησέ μου
δυο λογάκια χάρισέ μου
αχ, ο φτωχός

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
ως κανένας άλλος
στην καρδιά μου ρίζωσε
έρωτας μεγάλος

Τι να κάνω τι να κάνω
αχ ο μαύρος θα πεθάνω
αχ, τι καημός

Μίλησέ μου μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
αχ, ο φτωχός

Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
ως κανένας άλλος
στην καρδιά μου ρίζωσε
έρωτας μεγάλος

Μίλησέ μου μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
αχ, τι καημός....

ιλυ...................................................

Μεγάλες......

 ο χρόνος μαζί ....

ιλυ................................

έρωτας...

 έχουμε ένα εμβόλιο στα χέρια μας ...

σ' αγαπάω.......

ιλυ..........................................................
 

η συντροφιά της Θήρας....

 καλοκαίρι 2005, 

Στρογγύλη, Θήρα, Σαντορίνη...

Το Θήρα προήλθε από τον αρχαίο Σπαρτιάτη Θήρα που από τη Σπάρτη προερχόμενος αποίκησε πρώτος τη νήσο Στρογγύλη που ήταν το πρώτο όνομα του νησιού.

Έτσι και η Θήρα μας αποικησε στην Αττική πέρνωντας αυτό το βαφτιστικό όνομα. Ήταν κοντά μας αλλά και κράτησε το ζωϊκο της γκρρρρρ.

Τόσα χρόνια δεν ανέβαινε την εσωτερική σκάλα, τους τελευταίους μήνες όμως, ακόμα και χωρίς φως ερχόταν το βράδυ μέσα στο δωμάτιο είτε γιατί ήθελε κάτι, είτε γιατί φοβόταν όταν έπεφταν μπουμπουνιτά, είτε έκανε μια βόλτα γύρω απ' το κρεββάτι και είτε λούφαζε κάτω απ'το κομοδίνο, είτε έφευγε πηγαίνοντας σπίτι της.....

Με την Αύρα τα πήγαινε καλά αν και φοβόταν μη πάρει καμμία γρατζουνιά....

Δεν άφηνε κανένα όμοιο της να περάσει ακόμα και από κάποια απόσταση που να μη το φοβίσει....όσο μεγάλο και να ήταν το άλλο αυτή δεν φοβόταν.....

10 Δεκεμβρίου 2020

Έφυγε.......................

 Καλημέρα  Σ' Αγαπώ...

κάπου έξω μακριά...

κλείσε τα μάτια, κλείσ' τα και χόρεψέ μου,
................ τη νύχτα χάρισέ μου,
άνοιξ' τα χέρια, σήκω και χόρεψέ μου,
μέχρι τ' αστέρια, τη νύχτα χάρισέ μου...

Κάποιος σε περιμένει, κάπου έξω μακριά...

Μα η νύχτα πως βγαίνει, σ' αυτή την ερημιά?

ιλυ................

μέσα από απλές χειρονομίες, ....

αγαπώ μια ευαισθησία, μια κατανόηση, τα εσωτερικά βαθιά νερά μιας θεσπέσιας ύπαρξης...
αγαπάω μια αγάπη που πηγάζει μέσα από απλές χειρονομίες, καθαρές ματιές, αγκαλιές δίχως σκοπό...
αγαπάω μια λευκή αύρα....
αγαπάω με χίλιους τρόπους και άπειρους άλλους...

ιλυ.....................................................

......... !!! .....

μέχρι το άπειρο....

 

κάθε φορά που κοιταζόμαστε .... αναπαραγόμαστε μέχρι το άπειρο....

I Love You........

δεν αναρωτιέμαι....ξέρω.....

 τι είναι αυτό που αγαπάς περισσότερο στο Λουλουδάκι σου... μήπως είναι όλα εκείνα που τα ματάκια του σου γνέφουν κρυφά, μυστικά, σιωπηλά... δίχως λεξεις χιλιοειπωμενες....? 

τι είναι αυτο που σου λείπει περισσότερο οταν δεν ειναι κοντά σου?...οταν η απαλή χροια της φωνής της δεν ψελιζει λέξεις....ή οταν δεν ακους καποιες σαν τις δικες σου υπερβολικά γυμνές, κρυσταλλινες σκέψεις σου...?

σ' αγαπώ Λουλουδένια ....

οσο και να λεω πως αναρωτιέμαι, δεν αναρωτιέμαι....ξερω τι αγαπάω....

....μες τον κήπο σου......

Σκύψε κοίτα φεγγαράκι
λαχταράει τ’ αγοράκι
λαχταράει τ’ αγοράκι
μες στον κήπο μου να μπει

Πιάσε με και φίλησέ με
σαν αγέρας χάιδεψέ με
σαν αγέρας χάιδεψέ με
πριν η μάνα μου μας δει

σ' αγαπώ.....σε φιλώ..........σαν αγέρας σε χαϊδεύω..................

λουλούδια ροδοπέταλα.....

 I Love ..... You Love.... We Love......................

δεν προλαβαίνω...

 δεν προλαβαίνω να σε χαρώ.......

μου λείπεις......

αυτό που θα ήθελα, να ζήσω μέσα σου...

Σ' Αγαπώ......

..... you can read my thoughts.....

 "σκέφτομαι άρα υπάρχω"...

το νιώθω πως αν συνεχίσω με αυτές τις σκέψεις κάτι θα γίνει...και να 'σου...διάβαζα κάτι απ' τα τελευταία..."σ' ευχαριστώ που το μοιράστηκες μαζί μου...." ....και οι σκέψεις τριγυρνάνε, αν (σε τρίτο πρόσωπο) σε σκέφτεται, αν σ' αγαπάει, αν...και όλα αυτά μέσα στο μυαλό σου και τι ίδια στιγμή εύχεσαι από μέσα σου να βρισκόταν ένας μαγικός τρόπος να γίνει κάτι....

και να το μήνυμα.....την ίδια στιγμή.....τη στιγμή που την σκεφτόμουν, τότε το 'στειλε.....

κάτι ήξερε ο Ντεκάρτ.....

ιλυ.............

I'm so in love, you can read my thoughts....

περιμένω μιά καρδιά....

 περιμένω, περιμένω δεν αγχώνομαι.............περιμένω.......-παυση-......κι εσύ θα περίμενες....

...όσο περισσότερο γνωρίζεις τον άλλον ως άνθρωπο, τόσο περισσότερο τον ερωτεύεσαι...

ιλυ............

κάπου μακριά, σκέφτομαι πως θα ‘σαι

άδεια αγκαλιά, μα μη λυπάσαι

θα περιμένω, χειμώνας θα ντυθώ

στο γκρίζο θα χαθώ, μέχρι να φέρεις καλοκαίρι

θα περιμένω, η σκέψη σου φωτιά

τα κρύα πρωινά, μέχρι μια μέρα να γυρίσεις

θα περιμένω

ξέρω καλά, πως μαζί μου θα ‘σαι

όπου και αν πας, όπου και να ‘σαι

και αν θα σε δώ, άραγε ποιος ξέρει

άνεμο ψάχνω, να σε φέρει

από σήμερα....

η προσοχή μας στρέφεται στη σχέση μας καθώς είναι σημαντικό μέσα από αυτή να νιώσουμε ότι βιώνουμε ονειρικές στιγμές, στις οποίες το πάθος και η τρυφερότητα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ονειρικό σκηνικό για δύο όπου θα έρθουμε πιο κοντά από ποτέ με το ταίρι μας εκφράζοντας βαθύτερες ευαισθησίες, συναισθήματα και ανάγκες....ετοίμασε ένα ωραίο και ρομαντικό δείπνο για δύο και όσο ταλαιπωρημένης και αγχωμένη κι αν νιώθεις, ξεκουράσου στην αγκαλιά του. ...

ιλυ....

οι ποιητές ονειρεύονται τη νύχτα...

σε σένα γνώρισα τα θαύματα, θαύματα αγάπης που έμοιαζαν με θαλασσινά κοχύλια, που μύριζα τη θάλασσα, τους έρημους δρόμους, τις αμμουδερές παραλίες.... και εκεί μέσα στον έρωτα 
χάθηκα και βρέθηκα σε ενα ερημοποιημενο παράδεισο, κρατώντας μια καρδιά στα χέρια...
αν είχες άλλη μια μέρα εκείνου του χρόνου θα έκανες ένα μακροβούτι σε 'κείνο το ηλιοβασίλεμα....
αν είχες άλλη μια μέρα εκείνου του χρόνου θα περπατούσες ξανά στην απεραντη αμουδερή παραλία....
αν είχες άλλη μια μέρα εκείνου του χρόνου θα είχες πάρει κλήση παράνομης στάθμευσης...
αν είχες άλλη μια μέρα εκείνου του χρόνου η εταιρια τηλεπικοινωνιών θα πλούτιζε....
αν είχες άλλη μια μέρα εκείνου του χρόνου την καρδιά θα την κρατούσαν άλλα δυο χερια....

...οι ποιητές ονειρεύονται τη νύχτα όταν ο χρόνος δεν είναι επιτακτικός και η σιωπή τους πιο θορυβώδεις...

ιλυ...........................άλλη μια μέρα.....

Ονειρεύομαι νύχτες λαμπρές

φωτισμένες, αληθινές

μάτια υγρά από χαρά,

άλλες ζωές, άλλες φωτιές,

άλλες φωτιές.

 καλό ξημέρωμα Παραμυθένια.....κοιμήσου Λουλουδάκι μου....εγώ θα φυλάξω τον ύπνο σου...

ιλυ..........

σημασία έχει μέσα στη ζωή να μπορούμε....

σημασία έχει να ‘μαστε μαζί,

να ‘χουμε έναν ώμο ν’ ακουμπάμε,

σημασία έχει να ‘μαστε εκεί

που άλλοι να καθίσουν δε χωράνε.

σημασία έχει και με τη σιωπή

να ‘χουμε τον τρόπο να μιλάμε,

σημασία έχει μέσα στη ζωή

να μπορούμε να χαμογελάμε.

μέσα στης ζωής τη δοκιμασία

ν’ αγαπιόμαστε έχει σημασία.

σημασία έχει μέσα στη ζωή

να μπορούμε να χαμογελάμε.

σημασία έχει όταν οι καημοί

πέφτουνε απάνω στην καρδιά μας,

σημασία έχει να ‘μαστε μαζί,

να τους πνίγουμε στην αγκαλιά μας....

ιλυ.....................

εκπαιδεύοντας τον έρωτα...

 ιλυ........ αχνιστά.....................μυρωδάτα.....................ζεστά......... γευστικά..........αισθητικά.........

αισθησεις.... με εκπαίδευση...."εκπαιδεύοντας...τον έρωτα.." ωσάν να παραφράζουμε τον τίτλο του " εκπαιδεύοντας τη Ρίτα"....

δεν γεννηθήκαμε με γνώσεις και επι πλέον με αισθητικές γνώσεις.... γνωρίζαμε το Α, και για να φτάσεις στο Β χρειάζεται μια εκπαίδευση, που να έχει συνέχεια, καλούς στη μεταδοση της γνωσης και οχι μόνο, χρειαζεται μελέτη, με έλεγχο της γνώσης, διαγωνίσματα, ασκήσεις....και αυτά οχι μόνο για μαθήματα που γνωρίζουμε, αλλά και για αυτά που νομίζουμε πως τα ξέρουμε, τα συναισθήματα, της αισθήσεις μας...και αυτο για να έχουμε την ικανοτητα να υπάρχει μια συνέχεια στην ικανοτητα να διατηρούμε τη σύνδεση με άλλους ανθρώπους....να μπορούμε να κάνουμε κράτει οπου χρειάζεται ή να τα αφήνουμε ελεύθερα....μπορεί να μη χρειάζεται να παμε σε ένα ειδικό- πρότυπο σχολείο για αυτά, μπορεί να αρκεί και μια λεξη, μια παρατήρηση, ώστε να αρχίζει να δημιουργείται μια εμπειρία και γνώση... μπορεί να μην ειναι κάτι νέο για τον άλλον, μπορεί ομως να βρισκονταν σε μια μορφη αδράνειας και τωρα να άρχισαν να εμφανίζονται ξανά... που αυτό θα 

έχει ως αποτέλεσμα την ανταπόδοση λατρείας από αυτόν που το εισπράττει.....είναι μοναδικός ο τρόπος για τον καθενα το πως ερωτεύεται και ο καλός εραστής δεν τον ακυρώνει, θα το προσθέσει στον άλλον...και ο άλλος θα του το ανταποδώσει, είναι βέβαιο...το να μπορεί ένας να γεύεται τον άλλον δεν είναι καθόλου εύκολο, πρέπει να μπορείς να ερωτευτείς....και τον συντηρείς με αυτες τις τεχνικές..

σ'αγαπώ....

μου έλειψες και έκλαψα, αλλά είπα ότι ήμουν εντάξει... επειδή θέλω να σου λέω την αλήθεια...

 

καλημέρα Χαρά μου...............................

ιλυ....................................................

του αρέσεις πολύ....έμεινε....

 ...γνώρισες έναν άνθρωπο ….τι το διαφορετικό… μπορεί να κυκλοφορούν πολλοί σαν αυτόν… μπορεί πολλοί να του μοιάζουν, στο πρόσωπο ή σε άλλα χαρακτηριστικά, να έχουν παρόμοια χροιά φωνής….. μπορεί ένας άλλος να φέρεται όπως εκείνος ή καλύτερα…όμως αυτό το κλικ δεν ξέρω αν θα το βρεις αλλού….χωρίς να χρονοτριβήσεις, δίχως την κατάστρωση στρατηγικών, χωρίς να πάρεις γνώμες….τελικά γνώρισες ότι δεν γνωριζες καλά τον εσωτερικό σου κόσμο….θα τολμούσα να ισχυριστώ πως κάτι πλησίασε σε κάποιο νεανικό ιδανικό, αλλά κατέληξε να γίνει σε μια ασύμβατη εποχή…. σου αρέσουν πολλά ….του αρέσεις πολύ….τα χρωστάμε μεταξύ μας…

ιλυ.,............................

...να πάρω μπρος...

 δεν μου έρχονται λέξεις...  μόνο το Σ' αγαπάω...

σκεφτείτε κάτι , που θαθελατε να μιλήσουμε... να πάρω λίγο μπροστά...

ιλυ ....... και ξερό ψωμί....

καλημέρα....

 Καλημέρα Χαρά μου......

ιλυ........ αχνιστά.....................μυρωδάτα.....................ζεστά......... γευστικά..........αισθητικά.........

ιλυ.............................................................................

κάντε μου τη χάρη.... ώστε αύριο...

 θα είναι μια μέρα βροχερή ..... 

μπορεί να μείνεις κουκουλωμένη στα ζεστά σου....

ιλυ..............................................................................................

λίγο χιούμορ...

και με serano ή υγείας παυλίδου εγώ το κάνω....

ιλυ..........................

περιμένοντας το στολισμό του.....

 το αστέρι στην κορυφή είσαι 'συ...

το ,,,,,,,, δένδρο σου..... με το αστερι που έδειξε το δρόμο ..... στο να γεννηθεί..... 

ιλυ...............................................

...τι περιμένεις..!!! τρέξε, μην την αφήσεις....

 "...τι ηλίθιοι που είναι οι άντρες, πρέπει να τους λες πάντα τι να κάνουν..."

...παραδεισένιες ώρες οι μετά τον....

 

Ιλυ....................Jasmin... ...

κοντά σου αξίζει κανένας να ζει....

άνθρωποι φοβούνται την Αγάπη γιατί είναι μια μορφή τεράστιας ενέργειας την οποία δε μπορούν να διαχειριστούν…. την έχουμε μέσα μας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, αλλά την τρέμουμε γιατί όταν βρει μια τρυπούλα και βγει τότε χάνουμε τον έλεγχο και αναστατώνεται η ζωή μας…. την αναστάτωση  λίγοι έχουν τη δύναμη να την αντιμετωπίσουν κατάματα, με αποτέλεσμα να την αποφεύγουμε… ζούμε σε μια εποχή που τα θέλει όλα να είναι ελεγχόμενα….καταλήγουμε πολλές φορές σε συμβατικά συναισθήματα, τα οποία μπορούμε και ελέγχουμε γιατί έτσι αισθανόμαστε ασφαλείς, κοινωνικά ενταγμένοι… πνίγονται οι άνθρωποι όταν δεν αγαπούν και εκεί που πιστεύουν ότι όλα τα έχουν βάλει σε σειρά τότε έρχεται εκείνη η στιγμή του ναι ή του όχι….η ζωή προχωρά με αυτά που μας βολεύουν και όχι με αυτά που μας ξεβολεύουν, φοβόμαστε να αισθανθούμε και αυτό το βαφτίζουμε " δύναμη" και βαδίζουμε στον  δρόμο της τακτοποίησης …. λέν κάποιοι πως η Αγάπη είναι μια καταστροφή, που όμως όταν δεν τη ζήσει κανείς μετανιώνει αργά πολύ αργά…..τότε ίσως πει με μια ασφάλεια: τώρα είναι αργά….

ποτέ δεν είναι αργά όταν αγαπάμε …

Σ’ Αγαπώ…….

... μ' έκανες να πω: Θεέ μου, πρώτη μου φορά που αγαπάω τόσο! Αχ, και να μπορούσα να σου δείξω πόσο ! !  !

παντου μπορεί να φυτρώσει........

Καρδιά μου...

 Ώρες μικρές είσαι εδώ ξανά και με Καις

σε ακούω σ' Αγαπάω να μου λες ..

Πόσο θα 'θελα να ΄σουν απόψε Μαζί μου

Πόσο θα 'θελά .....

να ΄σουν απόψε Κοντά μου 

Καρδιά μου..

Ώρες μικρές Μοναξιά παντού και Σκιές

Ώρες μικρές στο Μυαλό μου εικόνες Πολλές

στην Καρδιά μου οι Αναμνήσεις ζωντανές....

Καρδιά μου....

Σ' Αγαπώ.....

να μην την αφήσω να....... φύγει...

αχ να μπορούσα τα λιμάνια να τα κλείσω
να σταματήσω τα τρένα στον σταθμό
να 'χα τη δύναμη τα βράχια να κυλήσω
να μην την αφήσω ..... να....... φύγει...

I Love You........γλυκά.............

ταινίες στιγμών...

 

θ' αγαπώ για πάντα...

Ψάξε να με βρεις
πίσω απ' τις λέξεις
σε στιχάκια της στιγμής.
Ψάξε να με βρεις
πίσω απ' τα χρόνια
στα τραγούδια μιας ζωής.
Αν μ' αγαπάς
στο ρεφρέν της καρδιάς
θα με βρεις

να ταξίδευες κρυφά...

Να 'σουνα κοντά μου, ομορφιά μου
να ταξίδευες κρυφά στην αγκαλιά μου
και στα χείλη να γινόσουν προσευχή
είναι λάθος λεν να σ’ αγαπώ
τέτοιο λάθος πως να τ’ αρνηθώ....

Να 'ταν η αγάπη μας γιορτή
κι όχι βάσανο ούτε ντροπή
να 'τανε μια νύχτα δίχως χαραυγή
να 'ταν της καρδιάς λογαριασμός
και της λογικής να 'ταν εχθρός
να 'ταν η αγάπη, αγάπη μου αλλιώς

Κλέψαν τη χαρά μου, Παναγιά μου
μια ελπίδα δανεική τα όνειρά μου
και στους δρόμους τριγυρνώ σαν (τον τρελό)
είναι λάθος λεν να σ’ αγαπώ
τέτοιο λάθος πως να τ’ αρνηθώ...

Σ' Αγαπώ με όλα τα λάθη μου .....

για σένα...

 

όλα τα Λουλούδια του κόσμου να είναι μπροστά σου....

 I Love You....