η αλάνα είναι πολύ σκληρό γήπεδο...... δεν είναι αργά να ξανατρέξουμε σ' αυτή..... μπορεί να πέσαμε, να γδάρθηκαν τα γόνατά μας, οι αγκώνες, οι παλάμες πολλές φορές, αλλά το παιχνίδι το φχαριστιώμασταν κι ας γινόταν ο ιδρώτας με το χώμα λάσπη.....τα παιχνίδια δεν τέλειωσαν, υπάρχει μια ζωή μπροστά να παλέψουμε,....κι όσο υπάρχει ανάσα...το ζεις......
.............
.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου