αγαπημένη μου συντροφιά... ξέρεις ότι δεν υπάρχεις, το ξέρω και εγώ… για τους άλλους δεν έχει καμιά σημασία, έτσι κι αλλιώς το ημερολόγιο είναι μια προσωπική υπόθεση.... γράφων και αναγνώσκων, ο ίδιος..... ο ένας, ο.......
μνήμες και νοσταλγίες της καρδιάς σεργιάνιζαν στα μονοπάτια σου, που ήταν και είναι η ξεχωριστή ελπίδα μου....
είναι όμορφο να διαβάζεις τον εαυτό σου μέσα από τις σκέψεις σου και τους προβληματισμούς σου.... να κρατάς σε ες αΪ εγρήγορση το συναίσθημά σου..... να συνδέεσαι ξανά και ξανά με τα μονοπάτινα βήματά σου.... να συνεχίζεις να διατηρήσεις τη θέλησή σου με τη ζωή... με τη ζωτική αγάπη, που προσπαθώ να εκφράσω μέσα από Σ' ΈΝΑ......
μνήμες και νοσταλγίες της καρδιάς σεργιάνιζαν στα μονοπάτια σου, που ήταν και είναι η ξεχωριστή ελπίδα μου....
είναι όμορφο να διαβάζεις τον εαυτό σου μέσα από τις σκέψεις σου και τους προβληματισμούς σου.... να κρατάς σε ες αΪ εγρήγορση το συναίσθημά σου..... να συνδέεσαι ξανά και ξανά με τα μονοπάτινα βήματά σου.... να συνεχίζεις να διατηρήσεις τη θέλησή σου με τη ζωή... με τη ζωτική αγάπη, που προσπαθώ να εκφράσω μέσα από Σ' ΈΝΑ......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου