ένα φιλί...πως ήταν?..σαν να ήπιες όλον τον κόσμο?..σκέψου να ήμασταν σε μια απόσταση αναπνοής, σε στάση ερωτικής ατολμίας ενώ θέλεις κολασμένα ένα φιλί...τουλάχιστον ξέρεις ότι προσπαθήσαμε, ότι κάναμε έναν άνθρωπο χαρούμενο που έγινε κομμάτι της ζωής μας και της καρδιάς μας....δε σ’ αφήνω γι’ άλλο τίποτα πάνω στη γη..η ψυχή μου φωνάζει τη φοβισμένη σου αγκαλιά, ακολουθώ τις γραμμές σου να φτάσω στην καρδιά...θέλω να ‘μαι μαζί σου, μοναχά...
δυο χείλη κατακόκκινα στοιχειώνουν το μυαλό μου
μια κατακόκκινη βελούδινη φωτιά
χωρίς εσένα μέσα μου θα είμαι πάντα μόνος
πλάι σου θα περπατώ στο δρόμο του μυαλού
και να διεκδικώ ένα φιλί....
αυτό που φαίνεται στα μάτια του, αυτό έχει και μέσα στην ψυχή του...
Ιλυ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου