Ιλυ....

 

Ιλυ....

σεβντάς...

 

jazz..

θάθελες να ακούσουμε jazz τωρα?...
πως ηταν η μερα σου σημερα?

μαλλον γιαυτο ρωτω για αυτη τη μουσικη...

Ιλυ...

Σύμβολο...

 και γιαυτό... ΣΑΓΑΠΩ....

σε απόσταση αναπνοής...

ένα φιλί...πως ήταν?..σαν να ήπιες όλον τον κόσμο?..σκέψου να ήμασταν σε μια απόσταση αναπνοής, σε στάση ερωτικής ατολμίας ενώ θέλεις κολασμένα ένα φιλί...τουλάχιστον  ξέρεις ότι προσπαθήσαμε, ότι κάναμε έναν άνθρωπο χαρούμενο που έγινε κομμάτι της ζωής μας και της καρδιάς μας....δε σ’ αφήνω γι’ άλλο τίποτα πάνω στη γη..η ψυχή μου φωνάζει τη φοβισμένη σου αγκαλιά, ακολουθώ τις γραμμές σου να φτάσω στην καρδιά...θέλω να ‘μαι μαζί σου, μοναχά...

δυο χείλη κατακόκκινα στοιχειώνουν το μυαλό μου
μια κατακόκκινη βελούδινη φωτιά
χωρίς εσένα μέσα μου θα είμαι πάντα μόνος
πλάι σου θα περπατώ στο δρόμο του μυαλού
και να διεκδικώ ένα φιλί....

αυτό που φαίνεται στα μάτια του, αυτό έχει και μέσα στην ψυχή του...

Ιλυ.....

ιλυ...

κατηφόρισα
στην μικρή την πλατεϊτσα
που σε γνώρισα
κάποιο άγαλμα που μ' είδε
με θυμήθηκε
και τον πόνο μου
να ακούσει δεν αρνήθηκε...

Και του μίλησα για σένα
και για μένανε
και τα μάτια του βουρκώναν

 ιλυ...

 

μου λείπεις....

πολύ....

χαζεύω στην οθόνη μια εικόνα μας μαζί,

γράφω τον αριθμό,
σβήνω το κινητό...
πεσ' μου για πίεση πεσ' μου για πάθη,
πεσ' μου για αγάπη φτιάξε με λίγο,
γράφω τον αριθμό
σβήνω το κινητό ...

μου λείπεις...

Ιλυ....

...

 

για ευχάριστη μέρα...

 κολυμπώντας....

Ιλυ.....

μανιακός...

 θέλεις να γνωρίσεις έναν μανιακό ή θες να αναφωνήσεις τι θα του κάνεις...

συνεχίζοντας λοιπόν τα καμώματα ως μανιακός γραφέας....

σου λέω πως "περνάμε όλη μας τη ζωή τρέχοντας μακριά από τον πραγματικό εαυτό μας και αυτούς που αγαπάμε περισσότερο"...

 και αποφάσισε πως θα τον αντιμετωπίσεις...

Ιλυ.......

κάποιος που σε αγαπά βαθιά...

μιά στιγμή...

 

απόλυτη εφαρμογή

 https://www.ertflix.gr/vod/vod.346852-me-khameloneis-to-blemma

θα ηθελα να είμαστε και ένα τόσο εφαρ.οστό σωμα....να μη ξεχωριζει, να μη υπαρχουν ουτε πιθαμη θύλακος απο αερα...

αν μπορεσεις να το δεις....

 ιλυ....

good morning...

 

!!..

 

ξημέρωσε πάλι...όνειρο ήτανε...

«σαν να έπεσε από τον ουρανό»...

 "εντελέχεια", φιλοσοφικός αριστοτελικός όρος...είναι η μετάβαση από το δυνητικόν (το δυνατόν γενέσθαι) της ύλης εις την πραγματικήν της μορφήν....

οπότε!!...όπως συμβαίνει με τα κείμενά μου, το παρόν επιχειρεί να ανοίξει ένα θέμα, πολύ ουσιαστικό δε θέμα, όχι να το κλείσει....ονειρεύεται «…οι άνθρωποι άγγελοι να γίνουν, αλλ’άγγελοι με φύλον φανερόν, συγκεκριμένον»....παρέχει ζωτικό χώρο στην επί της ουσίας συλλογική μας αυτοσυνειδησία, και ανοίγει την πόρτα σε διερευνήσεις που εν δυνάμει συνδυάζουν την ποιητική θέαση με την πραγματική πραγματικότητα...από τέτοιες διερευνήσεις θα προκύψει ο «αδάμαντας»....

Ιλυ.....διαμάντι μ..

λίγες καραμέλες...

 

ιλυ....

 <<Τους θυμάται και γελάει, Ό,τι δε σώνει η αλεπού!… «Ωστόσο θα σου το γράψω για να χαρείς. Ένα παιδί καλό, κι όμορφο, σου μοιάζει κιόλας, έχει το μπόι σου, λίγο και τα μάτια σου έχει, αν κι αυτουνού είναι σκουρότερα κάπως, που ’χει καφενεδάκι στη Σπιανάδα, στ’ απάνου Βόλτα, με ζήτησε από τον πατέρα μου κι ο πατέρας έδωσε το λόγο του. Να σου πω, λογαριάζω να πω και γω το ναι…»...>>

πρωινη συντροφιά....

Ily.....

 

κρίνε....

 

Ιλυ....

όσο και αν αγαπάς, πάντα θα υπάρχουν κάτι...

 

επειδή σ' αγαπώ...

με "πάρα πολύ Χαμόγελο"...

 

Ιλυ...

φαντάσου...

 

και γι' αυτό ελπίζω...

 

τα πιο ωραία...

 

περιμένω...

 

Ιλυ...

τα μάτια σου....

 

κατάκτηση...

 

αποβάλλοντας άμυνες...

 

Ιλυ........

μιά σκάλα για να σε κλέψω....

 

νύχτα για όνειρα και ζεστά χέρια

 

μιά καρδιά...

 

η Ομορφότερη....

 

ένα μπουκέτο....

 

Ιλυ.....

 

το πρόβλημά μου...

 

Ιλυ...

πηγαίναμε...

 όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο...

 

Ιλυ...

Μυρωδιά μ...

 

Ily...

 

έχεις το προτέρημα...από ψηλά....

 

πόσο πολύ...

Πόσο πολύ πόσο πολύ
Πόσο πολύ σ' αγάπησα
Πόσο πολύ σ' αγάπησα

Εσύ του πρώτου ονείρου μου
Γλυκύτατη πνοή
Αιώνια θα το τραγουδώ

Πως οι στιγμές που μου 'δωσες
Αξίζουν μια ζωή

Ιλυ...

 

Ιλυ....

 

για το υπόλοιπο...

 

επικοινωνείτε...

 

μια (άλλη) εποχή....

 

παρ' όλα αυτά, Ιλυ....

χαρήκαμε....

 

αν θυμάμαι καλά σε είδα στην επαρχία
και μου είπες δειλά πως σε λεν Ευτυχία
κι έτσι απλά ξεκινήσαμε
τη ζωή να γνωρίσουμε

λίγα μόνο στοιχεία ευτυχίας χαρήκαμε....

Καλημέρα, ΌΜΟΡΦΗ!!!..

 

για ύπνο γλυκό....

 

φυσικά φαινόμενα...

 

καλημερα...

 

Ιλυ......

έχω τόσα να πω...

 στις αγρυπνίες....

Ιλυ....

ιδέα...

 

ανησυχώ....

 

συνεχίζει...

 

στη ράμπα της αυλής....

 

ανάσα...

φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου...

Ιλυ...

ιλυ...

βραδινος ήλιος...

 

ο βραδινός ήλιος δύωντας το πρωί...

Ιλυ....

ΟΜΟΡΦΙΆ...

 

κρύβεται....

την ομορφιά του φεγγαριού

περνά η εδική σου,

πανσέληνος στον ουρανό

παράδεισος στην ψυχή σου..

μη φοβάσαι...

ανεβασμένοι κι οι δυο μας στην καρδιά
αν πας να πέσεις θα γίνω αγκαλιά
μη μου φοβάσαι θα γίνω χέρι εγώ
θα σε κρατήσω στη χούφτα σαν νερό
μη φοβάσαι, στο πλάι σου θα ‘μαι
κι αν ο κόσμος υψώνει βουνά
εμείς θα περνάμε
δυο κορμιά δυο καρδιές αγκαλιά
παράδεισος θα ‘ναι

Ιλυ....

Καλημέρα...

 

πίστη...

 πιστεύω σε εσένα...η θρησκευτικότητα που συνάντησα στην ματιά σου, ήταν η ίδια με εκείνη στα κείμενα του Καζαντζάκη και του Hesse, στις πινελιές του Κόντογλου και του Modigliani και στους στίχους του Γκάτσου και του Ελευθερίου....μέσα μου την κρατάω, γιατί είναι…αεράκι της ζωής....