Βρέχει κι είμαι τα φώτα που κοιτάσ
Αφηρημένα πίσω από το τζάμι
Βρέχει και πέφτω γύρω σου παντού
Γίνομαι σύννεφο σε μια γωνιά ουρανού
Να μην κρύβω τον ήλιο απ' τη ματιά σου
Βρέχει σταγόνα γίνομαι μικρή
Που αγγίζει απαλά το πρόσωπό σου
Λίγο προτού παγιδευτεί σε μια ρωγμή
Στην άκρη των χειλιών σου...
Ιλυ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου