δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω...

 σελίδα 262, ...απ' τις τελευταίες γραμμές...

Πάρα την επιθυμία σου και τη δική μου, δεν ξέρω αν μπορώ να απαντήσω στην ερώτησή σου: «Και τι γίνεσαι; Τι κάνεις τώρα;».
Τώρα τελευταία μου συμβαίνει να έχω βρει κάποιες γενικές απαντήσεις σε ερωτήσεις αρκετά σύνθετες, αλλά να δυσκολεύομαι να απαντήσω σαφώς στις πιο εύκολες.
Αν συναντηθώ με κάποιον και μου κάνει τις δέκα ή δώδεκα κλασικές ερωτήσεις που όλοι χειριζόμαστε βιαστικά, νομίζω πως αν θέλω να φανώ ειλικρινής θα πρέπει να αφήσω τις μισές αναπάντητες.

Με τι ασχολείσαι;
Πού μένεις;
Τι κάνεις τον ελεύθερο χρόνο σου;
Τι σχέδια έχεις;
Είσαι θρησκευόμενος άνθρωπος;
Αν έβρισκες ένα μαγικό λυχνάρι και μπορούσες να κάνεις τρεις ευχές, τι θα ζητούσες;
Παγωτό βανίλια ή λεμόνι;

Αν και θα μπορούσα να απαντήσω με μια βεβαιότητα που θα άγγιζε την υπεροψία σε ερωτήσεις που κάποιοι άλλοι θα έβρισκαν περίπλοκες:

Είσαι ευτυχισμένος;
Τι δίνει νόημα στη ζωή;
Ποιους αγαπάς πραγματικά;
Για ποιους ανθρώπους και πράγματα θα έδινες ακόμα και τη ζωή σου;
Ποιο είναι το μέλλον της ανθρωπότητας;
Τι θα συμβεί στη χώρα σου τα επόμενα χρόνια;
Τι μουσική θα ήθελες ν' ακούσεις τώρα;
Ποια βιβλία θα έπαιρνες σ' ένα έρημο νησί;....

Ιλυ ...θα έδινα ακόμα και τη ζωή μου...