ξέρω τ’ όνομά σου την εικόνα σου.....

Ξέρω τ’ όνομά σου
την εικόνα σου και πάλι από την αρχή
Περνούν οι νύχτες,
τα δευτερόλεπτα βαριά
στους λεπτοδείκτες
ζητώντας κάτι
που να μη γίνεται ουρλιαχτό
κι οφθαλμαπάτη
Στων χιλιομέτρων
την ερημιά και στη σιωπή των χρονομέτρων

Ξέρω τ’ όνομά σου
την εικόνα σου...

ιλυ.......