μεγάλωσες μικρέ μου Ανθέ?.....και έμαθες να μιλάς με τη σιωπή....και να κοιτάς τον άλλον στα μάτια και να είσαι έτοιμη να σε ρωτήσω.....
μ' αγαπάς?
και να λές... ψάχνοντας στο "ρεπερτόριο"....
μεγάλωσες μικρέ μου Ανθέ?....πότε?...θυμάσαι που κρύωσες?..μια μέρα να βγεις απ’ το σπίτι χωρίς ζακέτα και την αρπάζεις.... "φυλάξου"...μιλάς στο τηλέφωνο και πριν κλείσεις σου λέει... κι εσύ σηκώνεις το φρύδι μπροστά στην τραγική δραματικότητά της..."να μου προσέχεις το παιδάκι μου"...γιατί δεν την άκουσες?.. μα δεν είσαι πια παιδάκι.... πότε μεγάλωσες?....είδες, μωρέ, που οι μανάδες, να μας προστατέψουν πάνε?....
θυμάσαι που μάθαινες αριθμητική...!! είχες τρεις σοκολάτες κι έδινες τις τρεις...τι μένει? σου μένει η ανάμνηση ότι έδινες και δε σε πείραζε να μην πάρεις...
μεγάλωσες μικρέ μου Ανθέ?...μάλλον όχι, γιατί τον κακό λύκο τον φοβάσαι ακόμη, που πάει να φάει την κοκκινοσκουφίτσα...
μικρή μου αγάπη..!!....
ιλυ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου