προσεγγίζοντας

αγάπα.....

σε γενικές γραμμές, είμαστε γεμάτοι από προτερήματα κι αδυναμίες, με ξεχωριστά βιώματα, που μας κάνουν διαφορετικούς, με αδυναμίες οι οποίες μπορεί να μας κάνουν και λιγότερο ικανούς....όλοι έχουμε ελαττώματα με τον ένα ή τον άλλον τρόπο....δεν είμαστε οι τέλειοι, με το τέλειο σώμα, τέλειο πρόσωπο, τέλειο μυαλό, με τέλεια σχέση.....προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι....εμπόδια υπάρχουν, εσωτερικά - βάζοντας μπροστά φοβίες και ανασφάλειές μας - αυτά τα μικρά ή μεγάλα που έχουμε πετύχει μπορεί να τα ξεχνάμε.....ποιά ήταν η τελευταία φορά που ένιωσα αγαλλίαση γιατί θυμήθηκα αγαπημένο/α πρόσωπο/α που σ’ αγάπησαν και συνεχίζουν να σ’ αγαπούν......είναι σημαντικό  ν’ αποτυπώνουμε τις καλές στιγμές της ζωής μας, ώστε να τις αναδημιουργούμε και να τις επαναλαμβάνουμε όσο το δυνατό....έχουμε δώσει νόημα σε άλλους που τους έχουμε επηρεάσει τόσο που δεν μπορούμε να το φανταστούμε, μέσα από κάποια αγγίγματα που βοήθησαν ζωές και υπόσταση....έχουμε μιά ζωή με αποχρώσεις, κάποιες αρέσουν και κάποιες δεν είναι προσιτές....όμως ότι κι αν ήμαστε αξίζουμε κάτι....σημασία έχει να προσπαθούμε να προσεγγίσουμε τα ιδιαίτερα σημεία που έχουμε δίπλα μας, τον ανθρωπο.....αυτόν στον οποίο επικεντρώνουμε την ειδική εικόνα κι όχι τη γενική....γιατί είναι ειδικός άνθρωπος....

ιλυ...........