μέρες Οκτωβρίου....στη μέση του φθινοπώρου....πως να γράψεις για μια ιστορία που όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο δυσνόητη να την καταλάβεις....πως να μιλήσεις σε έναν άδειο χώρο....."αυτά που πόθησες να πεις, δε θα τα πεις ποτέ σου"...οι χώροι βουλιάζουν στην ερημιά, γέμισαν αγριόχορτο ...κι όμως, μπορείς να ακούσεις.....βάζεις ένα όστρακο στ' αυτί, συγκεντρωνεσαι και μπορείς να ακούσεις ακόμα και το βήμα της γάτας, ξεφεύγοντας απ' τη σιωπή.....
Ιλυ.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου