αγναντεύοντας.....

 

να σ' αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω,

απ' το βουνό ψηλά

στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω

απ' τα μαλάματά* σου τα πολλά.

να 'ναι χινοπωριάτικον* απομεσημερ', όντας*

μετ' άξαφνη νεροποντή

χιμάει μες απ' τα σύννεφα θαμπωτικά* γελώντας

ήλιος χωρίς μαντύ*.

ννα ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια, οι κάβοι,

τ' ακρόγιαλα σα μεταξένιοι αχνοί

και με τους γλάρους συνοδιά* κάποτ' ένα καράβι

ν' ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.

Ιλυ..........