θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
ξέρω θα γυρίσεις
γι' αυτό και επιμένω...
για σένανε θα λιώσω μα θα κρατώ πόρτες ανοιχτές
μέχρι να 'ρθεις ξανά εδώ
μ' ένα χαμόγελο ζεστό να με κοιτάξεις...
Ιλυ...........
θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
ξέρω θα γυρίσεις
γι' αυτό και επιμένω...
για σένανε θα λιώσω μα θα κρατώ πόρτες ανοιχτές
μέχρι να 'ρθεις ξανά εδώ
μ' ένα χαμόγελο ζεστό να με κοιτάξεις...
Ιλυ...........
οι λέξεις δεν τριγυρνάνε μόνο στο μυαλό, σε συντροφεύουν,....χωνεύονται, επεξεργάζονται, ότι δεν είναι χρήσιμο χάνεται....και οι φρέσκες, φρέσκες σε ξυπνούν... σου χαρίζουν στίχους που νικούν τον χρόνο της φθοράς, της απώλειας......
Ιλυ........με λέξεις κι αγκαλιές....
ένας κλόουν εναντιώνεται απέναντι σε μια ολόκληρη κοινωνία......ο Χανς ανακεφαλαιώνει σε διάστημα λίγων ωρών την αποτυχία της αισθηματικής και επαγγελματικής του ζωής.... ζητιάνος πια, καταφεύγει στα σκαλιά του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού σαν ζητιάνος, περιμένοντας (ή κάνοντας πως περιμένει) την επιστροφή της Μαρί, μιας γυναίκας την οποία αγάπησε κι έχασε και που εκείνη την ημέρα γυρίζει από το .............. ταξίδι της στη Ρώμη........
Ιλυ .......
τι όνειρα θα 'κανες αν δεν ήμουν στο πλάι σου κι αν τις νύχτες δεν άπλωνα την καρδιά μου για μαξιλάρι σου, αν σκιά σου δεν ήμουνα που ποτέ δεν κοιμάται μα τι όνειρα θα 'κανες......
Ιλυ........
ο χρόνος παίρνει άλλη διάσταση στο μυαλό, μετράς τις ώρες και τα λεπτά, το "για πάντα" γίνεται βεβαιότητα... ανησυχείς χωρίς να υπάρχει λόγος, γίνεσαι καχύποπτος, αναλύεις κάθε κουβέντα, διαστρεβλώνεις μ’ ένα τελείως δικό σου τρόπο την πραγματικότητα, δίνεις περίεργες ερμηνείες και φτιάχνεις κάθε λογής σενάρια, αμφιβάλλεις και ζητάς συνεχώς, επιβεβαίωση των συναισθημάτων.....η επιβεβαίωση όση και να είναι, ποτέ δεν είναι αρκετή......
Ιλυ.................
Blue moon, you saw me standing alone
Without a love of my own
Blue moon, you knew just what I was there for
You heard me saying a prayer for
Someone I really could care for
The only one my arms will hold
I heard somebody whisper, "please adore me"
And when I looked, the moon had turned to gold
Without a love of my own
Ily.........now I'm no longer alone....
δες απ’ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω μια πριγκίπισσα
και όταν δεν σ΄ έχω σ’ ονειρεύομαι
και ας είναι τα μάτια ανοιχτά
δες απ΄ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω ηλιοβασίλεμα
και όταν δεν σ’ έχω τ’ ονειρεύομαι πάρε τα μάτια μου και δες
μωρό μου μακάρι μέσα απ’ τα μάτια μου να μπορούσες να σε δεις
γυρνάς απ’ την άλλη μα δε σε χόρτασα
δε θέλω να κοιμηθείς
μη σταματάς
ξανά δε μου φτάνει μόνο μια φορά
μη σταματάς
Είσαι σαν τη φωτιά
δε θέλω να ‘μαι μακριά , κρυώνω
Είσαι σαν την φωτιά
Δες απ’ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω μια πριγκίπισσα
και όταν δεν σ΄ έχω σ’ ονειρεύομαι
και ας είναι τα μάτια ανοιχτά
δες απ΄ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω ηλιοβασίλεμα
και όταν δεν σ’ έχω το ονειρεύομαι πάρε τα μάτια μου και δες
Κάθε καλοκαίρι θα ‘μαι αυτό που θα θυμάσαι
όπου και να είσαι σε προσέχω μη φοβάσαι
αν έβλεπες τα μάτια μου τι βλέπουν σε εσένα
τίποτα δεν θ’ άλλαζα εσύ φτιάχτηκες για μένα
Baby είμαι μέσα στην καρδιά σου
αλλά δεν είναι αγάπη γιατί
δε θέλεις να είμαι χαρούμενος εκτός άμα με κάνεις εσύ
το χάνω και ξέρω γιατί
που πάω αν φύγεις εσύ
και στα dm άμα δεν είμαστε μαζί
Είσαι σαν τη φωτιά
δε θέλω να ‘μαι μακριά , κρυώνω
Είσαι σαν την φωτιά.....
Δες απ’ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω μια πριγκίπισσα
και όταν δεν σ΄ έχω σ’ ονειρεύομαι
και ας είναι τα μάτια ανοιχτά
δες απ΄ τα μάτια μου να δεις τι βλέπω ηλιοβασίλεμα
και όταν δεν σ’ έχω το ονειρεύομαι πάρε τα μάτια μου και δες
Πως περάσανε τα χρόνια
Τόσα άδεια καλοκαίρια πως
Πως περίμενα να τρέξεις
Να μου σφίξεις τα δυο χέρια πως
Πως περάσανε τα χρόνια
Άνοιξη ήτανε θυμάμαι πως
Πόσες αγκαλιές λουλούδια
Έστρωνες για να κοιμάμαι πως
Και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
Στη μοναξιά μου σε καρτερούσα
Και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
Ζούσα μακριά σου πως το μπορούσα
Πως περάσανε τα χρόνια
Ήσουν της ζωής μου φάρος πως
Πως τη σκέψη σου να σβήσω
Που να το βρω τόσο θάρρος πως
Πως περάσανε τα χρόνια
Κάποιες λέξεις που θυμάμαι πως
Πως τραβήξαμε άλλο δρόμο
Σφάλμα ήτανε λυπάμαι πως
Και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
Στη μοναξιά μου σε καρτερούσα
Και σ’ αγαπούσα ναι σ’ αγαπούσα
Ζούσα μακριά σου πως το μπορούσα
και σαγαπάω....και θα σαγαπάω.....
όσα δε βάνει ο λογισμός
μεσ στην καρδιά μου κρύβω
γι' αυτό δεν έχω υπομονή
και όλο ζητώ να φύγω
δώσ' μου ένα δρόμο δρόμο ανοιχτό
ν' απλώσω τη ζωή μου
δώσ' μου δυο λόγια
λόγια της καρδιάς
παρηγοριά στερνή μου
Ιλυ.....μέσ' τη καρδιά μου...
έχεις κάτι εσύ που ακόμα εγώ,
δε μπορώ να βρω, να σου αντισταθώ,
έχεις κάτι εσύ, κάτι μαγικό,
ούτε μια στιγμή χωριά σου δε ζω.
χωρίς εσένα εγώ δε μπορώ ούτε λεπτό.
κι όλο περισσότερο σ’ αγαπώ,
φταίει ο τρόπος που φιλάς, τ’ ομολογώ,
σε ερωτεύτηκα χωρίς να το σκεφτώ,
δώρο είσαι εσύ απ’ το θεό,
μεσ’ τα μάτια σου παραμύθι ζω.
της ζωής μου εσύ, ήσουνα γραφτό...
Ιλυ ......
μια Όμορφη οκτωβριανή μέρα....
λουλούδι η αγάπη μας και κεια που 'χει φυτρώσει, άνθρωπος δεν ετόλμησε να μας το ξεπατωσει....
τα διαμάντια ταιριάζουν με όλα.....κάνουν την ιδανική αντίθεση με την μονοχρωμία, προσθέτουν λάμψη στις ρίγες, στις μαρινιέρες, στα εμπριμέ, στα φλόραλ, στην άνοιξη μέσα μας.....και το φθινόπωρο που ήρθε για να μας υπενθυμίσει πως οι αλλαγές στη ζωή μας γίνονται για το καλό....
ιλυ.................................
Ήτανε όμορφο θαρρώ
Εκείνο τον παλιό καιρό
Το καπηλειό μου
Γιαλός, καημός και τσικουδιά
Βαρμένα μέσα στην καρδιά
Με τ' όνειρό μου
Και κάθε μέρα αποβραδίς
Ντουγιουντισμένος ο Βαρδής
Με το λαγούτο
Με το κρασί του στον οντά
Στον αμανέ του να κεντά
Τον κόσμο ετούτο
Κι ο Σταύρος πέρα στη γωνιά
Που για δυο χείλια βυσσινιά
Τα σιγοπίνει
Παίρνει νερό σαν τραγουδεί
Που το λαγούτο του Βαρδή
Τον πόνο σβήνει
Θυμούμαι κάθε χαραυγή
Που 'λεγα ο ήλιος να μη βγει
Στην αγκαλιά σου
Όνειρο βάρκα με πανιά
Να σεργιανίζω τον ντουνιά
Με τα φιλιά σου
Στο ερειπωμένο καπηλειό
Ένα μου όνειρο παλιό
Έχει απομείνει
I Love ..... δυο χείλια βυσσινιά
όσο έχω φωνή θα σ' το τραγουδάω
κι ότι λόγια να πω
θα 'ναι σ' αγαπάω....
το αίσθημα αυτό,
τι μπορεί να το σβήσει....
Ιλυ.....
με σένα η καρδιά μου είναι ζωντανή
μίλα μου, μίλα μου...
έλειψες μιαν ώρα κι έχει πέσει τώρα
έκλειψη ηλίου και μια σκοτεινιά....
ιλυ......
ο άνθρωπος που αγαπάμε δεν μοιάζει με αυτόν που ξέρουν οι άλλοι...ίσως και να λένε τι του βρίσκουμε....έχει αυτό, εκείνο.....
ένα μεγάλο μυστήριο η Αγάπη.... κρατά στη ζωή τη ζωή....της χαρίζει ΟΜΟΡΦΙΆ....
Ιλυ......
πιστεύω πως εσύ είσαι η ζωή μου.....θέλεις να κάνω τη ζωή μου μακριά σου.... βέβαια και θα την κάνω, γιατί το δικό σου θέλημα θα γίνει και όχι το δικό μου....αισθάνομαι πως μαζί σου άνοιξε ένας άγνωστος δρόμος μπροστά.....
Αγάπη μου όλα καλά..
.........
είσαι εδώ κι είναι
.......αυτό αρκετό
και όσα δεν έχουμε πει
μέσα από την σιωπή
Χρόνια τώρα φωνάζουν
Σ' αγαπώ.....
στο μπαλκόνι αγώνα κοιτάμε
..........τι κι αν νικάμε
στο παιχνίδι αυτό μπήκε τέρμα
ψέμα θα σου πώ.......
στη σημερινή μέρα θα σε αγκαλιάζει μια αρμονία....
ιλυ......τρυφερά.....
that's amor...
μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι
πριγκιπέσα μου,
το φως σου και το φως
χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος
κι ο χαρακτήρας μας...
Πριγκιπέσα μου....χάνω το μυαλό μου....
ιλυ.........
εντελώς τυχαία συναντηθήκαμε
μέσα στη νύχτα ξαφνικά
εντελώς τυχαία καρδιοχτυπήσαμε
η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη
λέξη απο τα χείλη μας δεν βγαίνει
η σιωπή τα λέει απόψε όλα
τι να πείς και τι να πώ Αμηχανία, αμηχανία
να μ'αγαπάς, να σ'αγαπώ...
................
να σ' αγναντεύω, θάλασσα, να μη χορταίνω,
απ' το βουνό ψηλά
στρωτήν και καταγάλανη και μέσα να πλουταίνω
απ' τα μαλάματά* σου τα πολλά.
να 'ναι χινοπωριάτικον* απομεσημερ', όντας*
μετ' άξαφνη νεροποντή
χιμάει μες απ' τα σύννεφα θαμπωτικά* γελώντας
ήλιος χωρίς μαντύ*.
ννα ταξιδεύουν στον αγέρα τα νησάκια, οι κάβοι,
τ' ακρόγιαλα σα μεταξένιοι αχνοί
και με τους γλάρους συνοδιά* κάποτ' ένα καράβι
ν' ανοίγουν να το παίρνουν οι ουρανοί.
Ιλυ..........
τους φίλους τους διαλέγουμε....
τα μυστικά μας λέμε
κι εμείς ερωτευτήκαμε.....
Ιλυ........
μέρες Οκτωβρίου....στη μέση του φθινοπώρου....πως να γράψεις για μια ιστορία που όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο δυσνόητη να την καταλάβεις....πως να μιλήσεις σε έναν άδειο χώρο....."αυτά που πόθησες να πεις, δε θα τα πεις ποτέ σου"...οι χώροι βουλιάζουν στην ερημιά, γέμισαν αγριόχορτο ...κι όμως, μπορείς να ακούσεις.....βάζεις ένα όστρακο στ' αυτί, συγκεντρωνεσαι και μπορείς να ακούσεις ακόμα και το βήμα της γάτας, ξεφεύγοντας απ' τη σιωπή.....
Ιλυ.......
να αγαπάς, είναι ανεκτίμητο....να σ' Αγαπούν είναι Όμορφο....
Καλημέρα ΌΜΟΡΦΙΆ ..ιλυ.........................
ο χτύπος της καρδιάς σου...μια άπειρη ηρεμία....σαν τον παφλασμό της θάλασσας ...
Ιλυ.........
η αγάπη είναι ένα ατελείωτο μυστήριο γιατί δεν υπάρχει λογική αιτία που θα μπορούσε να την εξηγήσει....
με τη δύναμη της θέλησης ο άνθρωπος αλλάζει τον εαυτό του....με τη δύναμη της αγάπης αλλάζει τους άλλους....με τη δύναμη της σκέψης αλλάζει τον κόσμο.....
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
ιλυ................
και ενός μόνο παιδιού το δρόμο να φώτισες, αξίζει που έγινες δάσκαλος!.!.!....
ιλυ............................................................................