το τελευταίο έργο της Κλαρίσε Λισπέκτορ (ένας θηλυκός Κάφκα) που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό της δεν είναι ούτε μυθιστόρημα ούτε δοκίμιο, αλλά μια μεταμυθοπλαστική διερεύνηση των όρων της καλλιτεχνικής δημιουργίας που συμπυκνώνει την προβληματική όλου της του έργου: την αναπάντεχη όψη των απλών πραγμάτων, την έμφυλη διάσταση της γλώσσας, την αδυναμία της επικοινωνίας, τη μοναξιά, το φόβ.....
"η μέρα κυλάει άσκοπα εκεί έξω κι υπάρχουν μέσα μου άβυσσοι σιωπής..."ιλυ.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου