ανάμεσα σε άχρωμους, πέτρινους τοίχους και τους ανθρώπους τους, που οι ψυχές τους είναι μικρές, σφιγμένες, ξεπροβάλλει και σε μαγεύει μια φωτεινή ζωή, που την ξέρουν μόνο τα μύχια της ψυχής μου.....
ιλυ................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου