... ωστόσο, είναι παρηγοριά η ακατάληπτη θέα της ΟΜΟΡΦΙΆΣ.....
να ορμούσα στην αρένα της καρδιάς μου ωσάν ερωτικός ταύρος...να σκαλιζαμε της πτυχές του στα σεντόνια αλλάζοντας συνεχώς σχήματα....
δεν έχω να πω πια τίποτα....
σιγά σιγά απομακρύνομαι και απ’ το φως σου και απ’ τον λόγο....
μια φορά μονάχα στη ζωή θα ’ρθει ένα πάθος εξολκέας να κάνει αίμα την αναπνοή και μουσική τη δύση....
ti amo .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου