με πείσμα...

βαθιά, στα βάθη της τσαλακωμένης μνήμης θα δεις λησμονημένες ρίζες άγνωστου μέλλοντα, που ήλπιζες να βλαστήσει... τώρα ένας φοίνικας καμπουριάζει, δε ακούμπησε στις γδαρμένες πέτρες από το απαράμιλλο πείσμα του, να μη πέσει....

ιλυ........