το γλυκό-άσπρο-σοκολατί

Περπατώ και παίρνω ανάσες βαθιές
νοιώθω μια ματιά να είναι γύρω μου...
σε ένα κουτάκι κλεισμένος ο Αλλαντίν, ανοίγει λίγο, ίσα που βγάζει το δάκτυλο του χεριού του, άλλες στιγμές σαν ναρκωτικό σε ρίχνει αναίσθητο...όλο το άρωμά σου είναι εκεί μέσα...μια ανοικτή πηγή ονείρων, αποκούμπι και παρηγόρια, τρυφεράδα και ...ας το πάει..

την ημέρα στο παγκάκι με 'κεινο το γλυκό-άσπρο-σοκολατί, που σε κάθε κουταλιά τα μάτια κλείναν και ο κόσμος χανόταν,...

να σε βλέπω να γελάς, να σ' ακούω να μιλάς,...ευτυχία...

κοιτώντας μεσα από τα μάτια σου ένοιωσα τις άνοιξες που ήρθαν στην καρδιά μου...