σημαντικά πράγματα....

 

Ιλυ...

και εμφανίζεσαι στη ζωή μου

σαν ανάσα μετά από μακρύ χειμώνα,

σαν φως που δεν το ζήτησα,

μα τόσο το είχα ανάγκη.

δεν ήσουν προφητεία,

ούτε σημάδι στ’ άστρα,

μα μπήκες ήσυχα

σαν να ήσουν πάντα εδώ.

οι μέρες αλλάζουν χρώμα,

τα βήματα μαλακώνουν,

κι εγώ —που έμαθα να περπατώ μόνος—

πιάνω το χέρι σου

χωρίς να ρωτήσω γιατί.

και αν είσαι μακριά?

θα ‘ναι σαν ήλιος που ξέχασε να δύσει,

μα τώρα…

εμφανίζεσαι στη ζωή μου,

και αυτό αρκεί....