"υπερβολές!" συνηθίζουμε να λέμε για ό,τι θεωρούμε ότι ξεπερνά τα όρια του "κανονικού", του "φυσιολογικού". ..τι θεωρείται όμως σήμερα "κανονικό" ή "φυσιολογικό" και ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι σε θέση να τα ορίσει?...πώς είναι δυνατόν να μιλάμε για συναισθήματα "υπερβολικά"?...
θέλει αυτή η υπερβολή να δείξει μια νοητή έκρηξη συναισθήματος?....αναζητώντας λύτρωση από κάποιες συναισθηματικές φορτίσεις?....δίνοντας λύση....
σιγά-σιγά....και "δίπλα" είμαστε...υπερβολή, βαθιά στη ψυχή
που δεν έχει άλλο δρόμο από το πέταγμα
τα λόγια δειλά, παγιδευμένα.....
με τα φτερά σ’ αγγίζω απαλά, με τις λέξεις σε ψάχνω..
χαμηλά σε συναντώ, ψηλά σε βρίσκω
υπερβολή μου λες,.....
ιλυ.......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου