ας τη χαρούμε.....

μα γιατί η αγάπη πονάει?.....

γιατί πιέζει τα σπλάχνα, δεν χωράει όλη μέσα στη στενή μας καρδιά....πονάει από ανασφάλεια, δεν της αξίζουμε, θα μας αρνηθεί. 

πονάει από φόβο μην πάθουν κακό οι πολυαγαπημένοι....έχουμε τόσες αγωνίες για τα παιδιά μας.....

μας ξεπερνάει η αγάπη, πληγώνει.....και στον έρωτα πάντα κάτι λείπει που μεγαλώνει με τον καιρό,

η αγάπη μάς μετρά και μάς βγάζει λίγους, ασυνεπείς, σκοτεινούς στο φως της...

η αγάπη κι εμείς δεν βολευόμαστε, έίναι απόλυτη και είμαστε φτηνά σχετικοί.....

η αγάπη είναι δίψα....δεν φτάνουμε στην πηγή της, 

επειδή πονάει η αγάπη γράφονται β,τόσα πολλά.....βιβλία και μουσικές...

.πονάει η αγάπη γιατί αγαπώντας αληθινά τον άλλον, παίρνεις πάνω σου και τη δική του ευθύνη μέσα σ' ένα κόσμο επικίνδυνα παράλογο...

είναι απ' τη φύση της σταυρική η αγάπη.....έχει μεγαλείο και ματωμένα καρφιά....ας τη χαρούμε έτσι, αλλιώς δεν ζεις....

Ιλυ.... αγάπη μου.....