λουλουδάκι που ανθεί.........

Ένας βράχος στα βουνά
συλλογιέται μοναχός του.
Ένα ρυάκι, που περνά,
κάτι τραγουδάει εμπρός του.

Μία ανεμώνη, που ανθεί
εις τον βράχο στηριγμένη,
να νοήσει προσπαθεί
το τραγούδι τι σημαίνει.

Κι᾿ όλο σκύφτει πιο πολύ,
και ξεχνά το στήριγμά της.
Τι τραγούδι να λαλεί
ο τρεχάμενος διαβάτης;

Τραγουδεί για μια αγκαλιά,
που με πόθον ανοιγμένη
στην χρυσήν ακρογιαλιά
μέρα νύχτα τον προσμένει.

Ιλυ ....μέρα νύχτα.....