πίστεψέ με.....

ψιθυριστά το «τι» και το «ε» τριγύρω στο λαιμό..."πίστεψέ με" αστεράκι, έτσι μιλώ για σένα....

μέρα με καφέδες σήμερα...για τη Μαρία που έφυγε....
όλη η πάνω ρούγα στην εκκλησιά...δεν υπάρχει corvit γιαυτούς...ούτε ο παπάς είπε κάτι...κοινωνισαν και αρκετοί...

φως της ύπαρξής μου,
απαρχής του εγώ μου,
ελευθερίας της πνοής μου,
μοναδικό μου μονοπάτι,
στις δύσκολες στιγμές,
στις επιλογές, συνοδηγός,
ήσυχη, γαληνια, αγαθή,
ανήσυχη, ενοχική σε κάθε σκιά της πράξης μου...
παλεύεις με τα σκοτάδια του ασυνείδητου, ομορφαίνεις τη ζωή με στιγμές αφού είσαι το νημα των στιγμών,
μ’ σένα μπορώ να βλέπω  τον ήλιο!!!...

πρωινό και πάλι μάτια μου, μία ακόμη ημέρα ξημερώθηκε
Θερμοκρασία ανεκτή,
με μια ζακετα στους ώμους
λέω να περπατήσω στα μέρη που αγαπώ
να συναντηθώ με τις στιγμές,
να αναπολήσω όσα όνειρα πέρασαν...κάπου από μακριά....τα λέγαμε και από δω....

...

μια συνεχής πάλη...

η αγάπη έχει πάντα τις εξηγήσεις της,
ο έρωτας δεν τις έχει, αυτή η αγάπη δεν μας παρατάει σύξυλους να φύγει όπως μας παρατάει ο έρωτας, είναι λέξη μεγάλης αντοχής, δεν τη βλέπεις ξαπλωμένη κάτω και διαψευδόμενη όπως βλέπεις τον έρωτα...
η αγάπη ειναι κι αυτή ένα αίσθημα που δε συμβαίνει ποτέ ταυτόχρονα και στους δύο και πεθαίνει πριν προλάβει να γεράσει,
αγάπη και έρωτας είναι μια διεκδίκηση, όχι μια κατάκτηση, είναι  μια πάλη..

Κική Δημουλά

σύμπτωση....

μια περίεργη σύμπτωση....
ένιωσες σαν να άφησες αφύλακτο κάτι....
άφησα αφύλακτο κάτι...και με το καρτελάκι "ανοιχτό"....
το ίδιο αντικείμενο....
χρησιμοποιείτο.....
ιλυ..... ιλυ.....

ενσυναίσθητη αντίληψη...

μια α αντίληψη καλή ή κακή...παίρνεις απόφαση..η αντίληψη είναι σωστή?....

πέρασε μια μέρα...ψες βράδυ είχα αντίληψη, σήμερα το πρωί, ίσως η ενσυναίσθηση, την άλλαξε..άργησε κάπως πολύ, έπρεπε αμέσως.....

κοίταξα το μοναχικό πανέμορφο λουλούδι....

κοιτώντας το βλέπω μια λαβωμένη ενσυναίσθηση....ίσως και τυφλά αδιέξοδα ενός τυφλού.....

κάποια στιγμή θα ”πληρώσεις”....
όποιος ξέρει να κάνει τη δουλειά του δεν έχει ανάγκη κανέναν...

ποιός είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε....

με ολίγον μωβ

Καλημέρα Αγάπη μου......

συνάντηση στο πάρκο...

μου αρέσει  το παρκοσου το βραδάκι, όταν η ησυχία και το σούρουπο σμίγουν στα τελευταίο φως που παίζει κρυφτουλι μέσα από τα δένδρα που σε περιβάλλουν...κάθομαι σ' αυτό το πάρκο για να φανταστώ μια συνάντηση δύο ανθρώπων, που ο ένας έρχεται από ψηλά και ο άλλος μόλις ανοίγει την πόρτα να βγεί...δεν ξέρω ακόμα που θα συναντηθούν αλλά μπορεί να έχει σχέσει το από πού φυσάει...περιμένω εδώ, ξέρω πως θάρθει....έτσι θα μπορέσω να συνεχίσω να γράφω....μύθους...μυθοπλασίες...επεκτάσεις μιας πραγματικότητας....που δεν είναι μόνο λόγια, είναι και μια δυνατή αγκαλιά που μας δίνει δύναμη να βαδίσουμε μπροστά,, που μας ενώνει...

κοιτούσα το φεγγάρι κι ονειρευόμουν ποτέ θα γίνει ξανά έτσι...ν' ακουμπάει στον ορίζοντα και να θες ν' ανεβείς πάνω του...

I Love You...

επανάληψη...

...5 με 7...μια επανάληψη.....

ο χρόνος αυτός είναι ο πιό Όμορφος της ζωής της....

Όλα τα γραφοσκαλίσματα είναι για έναν αναγνώστη...

την Αγαπώ.. άπειρα....

άπειρα χέρια...

τη θαυμάζω, έχει άπειρα χέρια...

με το πρώτο.....με το δεύτερο....με το τρίτο....με το τέταρτο....με το.....με το εικοστό τέταρτο χαϊδεύει την αγάπη..,..με το εικοστό πέμπτο επαναφέρει τα προηγούμενα αν ξεφεύγουν....

όταν Αγαπάς....

"όταν Αγαπάς έναν άνθρωπο πολύ...και τον εκτιμάς πολύ θέλεις να είναι τέλειος..."

Χρυσούλα Διαβάτη για τον Νικήτα Τσακίρογλου

I Love You...


θα κλείσω τα μάτια θ’ απλώσεις τα χέρια
να βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια
αγάπη μου πρώτη αγάπη μεγάλη
θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει

γέμισε ροδοπέταλα....

 με τόσα πρωινά ροδοπέταλα, σαν να σε τύλιγαν...

Λούζεται η αγάπη μου
στο Γουαδαλκιβίρ
και τ' άνθη παίρνουν ευωδιά
απ' το γλυκό κορμί της
Τρέξε πέτα χελιδόνι
φέρ' της Βενετιάς βελόνι
να κεντήσει στο μαντίλι
τη χαρά της να μου στείλει
Μεταξωτά η αγάπη μου
μαντίλια μου κεντά
κι όλο φιλάει την κλωστή
και βυσσινιά τη βάφει...

I Love .......................................

σου πάει....πολύ...

ελπίζω να μη σε άγχοσα...μικρή μπλε ΟΜΟΡΦΙΆ...που το βρήκα το μπλε?... ίσως γιατί σου πάει, ίσως το χρώμα της θάλασσας, ίσως το μπλε τ' ουρανού...
ήταν πολύ κολλημένη, λες και ήταν σταμπαρισμενη...
σ' ευχαριστώ....

μιλώ για σένα ....

μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι
επειδή το αδοκίμαστο και το απ’ αλλού φερμένο
δεν τ’ αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ’ ακούς
είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου
να μιλώ για σένα και για μένα....

Οδ. Ελύτης

είμαι 'γω....σ' αγαπώ...

Καλημέρα Χαρά μου....

I Love You....

από μιά στιγμή ως την αιωνιότητα...

από μιά στιγμή ως την αιωνιότητα αρκεί να σβήσεις στα χείλη τη φωνή... βουτώντας στη φωτιά τους... χαμογέλασες ψιθυριστά?...αυτή είναι πραγματική στιγμή...είναι ζωή....

I Love You ❤️♥️❤️..

δεν προλαβαίνει να εστιάσει...

η λαχτάρα είναι φευγαλέα...δεν προλαβαίνει η ματιά καν να εστιάσει.... χάνεται στο λίκνισμά της....

την αγαπώ πολύ...υπερθετικά....

ωρα για παραμύθι....

ωρα για παραμύθι για αυτούς που δεν μπορούν να κοιμηθούν....

μια φορά κι έναν καιρό ήταν....... κι έζησαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα....

καληνύχτα ματάκια μου.......

παρέα με τις σκέψεις...

μια αναδρομή σκέψεων πως σε σκεφτόμουν καθώς οι στιγμές περνούσαν μπρος απ' τα μάτια, τις τελευταίες εκατομμυριοστές στιγμές μέσα από την γραμμογραφή του ημερολογίου....

τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κι ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
αλίμονον, είν’ υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή ...........
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ’ ανεβώ ..............
.............................
κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
να ’σαι υπερήφανος κι ευτυχισμένος.
εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι∙
.................................
κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.....

Κ. Καβάφης ποιήματα

ιλυ...........πάρα πολύ........................

παρέα με τις σκέψεις...που καλπάζουν με λαχτάρα να σε δώ....

για ενα δροσερό πρωινο...

ιλυ........................................................................................................................

κι άμα βρεθώ και πάλι στην πόρτα σου κάτι θα βρω καρδιά μου να δικαιολογηθώ...

θέλω να πιω απόψε, αγάπη μου
κι αν ζαλιστώ και τρέξει το δάκρυ μου
κάτι θα βρω πάλι να δικαιολογηθώ
κι αν ξεχαστώ και χάσω τα λογικά μου
κι άμα βρεθώ και πάλι στην πόρτα σου
κάτι θα βρω καρδιά μου να δικαιολογηθώ

κι αν με βρεις τα χαράματα εδώ
μη με πάρεις για τρελό
από νύχτα σε νύχτα τριγυρνώ
σαν φεγγάρι που ψάχνει ουρανό
κι αν με βρεις τα χαράματα εδώ
πες μου σε παρακαλώ
πώς αντέχεις ν'αφήνεις μια καρδιά
σαν το φύλλο να τρέμει στο βοριά

θέλω να πιω απ' τη στενοχώρια μου
κι αν μπερδευτώ και χάσω τα λόγια μου
κάτι θα βρω πάλι να δικαιολογηθώ
κι αν ξεχαστώ και χάσω τα λογικά μου
κι άμα βρεθώ και πάλι στην πόρτα σου
κάτι θα βρω καρδιά μου να δικαιολογηθώ...

δροσίζοντας τη καυτερή μέρα....

μια μέρα πολύ ζεστή, καυτερή....θές να δροσιστείς, επιλέγεις....

ενα δροσερό ποτό....

ένα δροσερό φρούτο..

 ένα δροσερό γλύκισμα, παγωτό....

 μια ήσυχη δροσερή ανάπαυση....

μια δροσερή βουτιά...

να ξαπλώσεις δίπλα σ' ένα καταρράκτη...

μια φλογερή αγκαλιά....

ιλυ......ιλυ.......ιλυ................................

στη ζωή σου σεργιάνισέ με...

Αγάπησέ με, αγάπησέ με
αγάπησέ με, σήμερα
μες στη ζωή σου σεργιάνισέ με
βραδιές κι απομεσήμερα

Πριν πέσει η νύχτα και κλειστώ
μες στη σιωπή καρδούλα μου
πάρε το δρόμο, μην αργείς
σε ψάχνουν τα φιλιά μου

αγάπη μου μην αργείς....

έπρεπε, ... δεν έπρεπε...

διαβάζοντας νέα από την Καθημερινή μεταξύ άλλων το βλέμμα άρχισε να τρεμοπαίζει όταν ένα κομμάτι από τη γνώμη μιας δημοσιογράφου αναφέρει (αναφέρεται στη δίκη της Τοπαλούδη)...

Δεν έπρεπε να κλάψει. Δεν έπρεπε να πάρει τα λουλούδια. Δεν έπρεπε να κάνει δακρύβρεχτη ανάρτηση στο ........ Δεν έπρεπε να είναι τόσο λυρική. Δεν έπρεπε να ταυτιστεί τόσο. Δεν έπρεπε ....... Δεν μας ενδιαφέρουν τα όνειρά της.........


........... Η ομιλία της μας θύμισε ότι «ακόμη το 2020 για κάποιους η γυναίκα αντιμετωπίζεται ως τίποτα.

την Αγαπώ.....την έχω βάλλει πολύ ψηλά και μέσα μου...και στο διάβα της της στρώνω ροδοπέταλα...

έπρεπε...

η μαργαρίτα της παρέας...

ζεστή μέρα σήμερα και κάτω απ' τη δροσιά ενός δένδρου παρέα με μια μαργαρίτα.....

μ' αγαπά...δε μ' αγαπά................

to venture into our world...

to venture into our world and help Christopher Robin rediscover the joys
the value of friendship and
to appreciate the simple pleasures in life once again....

για το κομμάτι εκείνο του εαυτού μας, που κρύβουμαι, ξεχνάμε, ψάχνουμε, νοσταλγούμε...

από το νέο trailer for Disney's Christopher Robin

ιλλλλλλλλυυυυυυυυυυυ....................................................

ριζωσαν και δεν αλλάζουν...

ετούτα ρίζωσαν μες στο μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα
που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση
κι αυτά καρφώνουνται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν~
ρίχνουν κλωνάρια και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας
λεύγες και λεύγες~
ένα παρθένο δάσος .................. το μυαλό μας.
Κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ’ ακούς γλυκότερα, κι η (μακρινή/ός μη στιγμή-χρόνος)..
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει~
στάζει τη μέρα, στάζει......

απόσπασμα από το "ο τελευταίος σταθμός" του Γ. Σεφέρη..

Ιλυ.............

πανέμορφα και αποκαλυπτικά....

τα θηλυκά Άλογα είναι πανέμορφα και αποκαλυπτικά όταν ξεκουράζονται.....

το αγαπώ τόσο πολύ....

ευτυχισμένα...

η ΟΜΟΡΦΙΆ σώζει τη Ζωή, τον Άνθρωπο....
σήμερα σαν κλειστό κουτί το Λουλούδι με απόηχους από μακριά.....
τα παραμύθια τελειώνουν με το "έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα"...εννοώντας πως "μαζί" έζησαν ως το "τέλος"......αν υπερασπιζόμαστε αυτό που αγαπάμε τότε το "τέλος" θα έχει δίπλα του το "ευτυχισμένο"....όποια και αν είναι η μάχη που θα έχουμε μπροστά μας.....

μου έλειψε .....
ιλυ..................................οο................................

αχ αυτός ο corvit...

αχ αυτός αυτός ο corvit!!!..
που άλλη μιά φορά δεν άφησε 
να βλέπω τα χείλη σου
εκείνα τα χείλη
τα ηδονικά και ρόδινα της μέθης
που τόσες φορές
με πήγανε
στ’ άστρα του Παραδείσου...

Ιλυ...Ιλυ...Ιλυ.............

συναίσθημα και λογική...

περίπου έτσι εμφανίζονται... συναίσθημα...λογική....
στον έναν εμφανίζεται το συναίσθημα να διαδραματίζει τον πρωτεύοντα ρόλο, στον άλλον η λογική...μόνο του το καθένα είναι λειψό...όταν συνεργαστούν θα φανεί πως η ψυχρή λογική δεν αντιμάχεται το συναίσθημα, άλλα του δίνει ένα άλλο περιεχόμενο, που μπορεί να το αποτρέπει από εκτός τόπου καταστάσεις - επειδή έτσι είναι το συναίσθημα - που μπορεί να κάνει... αυτό είναι το πάντρεμα μαζί σου...είναι ένα από τα πάμπολα, αναρίθμητα δικά σου... μπορεί κάποτε να αναφέρθηκε πως αυτό...εκείνο...ίσως δεν είναι σωστό και μάλλον θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί διαφορετικά...ούτε το δικό σου, ούτε το δικό μου θα ήταν το καλύτερο, ίσως ένας συγκερασμός των δύο...όταν μπορεί να δημιουργηθεί μια συμφωνία νιώθουμε πιο ελεύθεροι, κυβερνάμε καλήτερα τον εαυτό μας, αφού μπορούμε να γεφυρώνουμε τους εαυτούς μας....

I Love You..... αυτό δεν είναι συναίσθημα, αυτό δεν είναι λογική, είναι κάτι άλλο, είναι Ζωή.....

τριανταφυλλένια....

είναι Αληθινά........

I Love You...............................................

έλα ν’ αγκαλιαστούμε...

αγκαλιαστό να κάμουμε, κι έλα ν’ αγκαλιαστούμε,
και βάστα και στη χέρα σου ρόδο να μυριστούμε.
ποιος κρίνος ωραιότατος σού ‘δωσε τσι ασπράδες
και ποια μηλιά δροσομηλιά τσι ροδοκοκκινάδες.
βασιλικέ, που δεν μπορείς χωρίς νερό να ζήσεις
όποιος ζητήξει μυρωδιά να μην του τη στερήσεις.
σαν το διαμάντι καθαρό είναι το πρόσωπό σου,
κι αστράφτει η κάθε σου ματιά μεσ’ το χαμόγελό σου....

ιλυ....ιλυ...ιλυ......ιλυ......αγκαλιαστά...με το χαμόγελό σου....

μια γυναίκα με πείρα στο χορό, πιάνει στην αρχή του κύκλου και ο χορευτής αγκαλιάζει τον μπροστινό του...χορός πολύ γνωστός, λαοφιλής όχι μόνο για την ευκολία του αλλά στη δυνατότητα που δίνει στο χορευτή να αγκαλιάσει την κοπέλα...

τ' αγριολούλουδο...

όλη η φύση γεμάτη λουλούδια.... άλλα είναι κόκκινα,ά άλλααάλλα κίτρινα, άλλα λευκα...μωβ...λιλά...πολύχρωμα,...άλλα υπάρχουν για να υπάρχουν....ένα όμως κάνει τη διαφορά, ένα ξεμοναχιασμένο αγριολούλουδο.....τι όμορφο!!!....τι νέκταρ διαχέει!!!...γεμάτο αγκαθάκια για να προστατεύεται....πρέπει να ξέρεις από πού θα το πιάσεις, αλλά και πάλι ένα τσιμπιματάκι θα το νοιώσεις......


oh how i love it...

για παρεα....

μεχρι να αρχίσεις.....

ιλυ...........................

είχε ωραία μέρα...

δίχως νικάμπ...στιγμές ατέλειωτες μέσα σε ενα λεπτο....έδειχνε να μη της λείπει...

την Αγαπώ ατέλειωτα...

το πιο Λαμπρό Αστέρι......
...
Ιλύ....Ιλύ...Ιλύ........

Σήμερα....

υπάρχουν και αυτές......

και γιά όλες....

μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ......

όταν κάνεις τικ.... σαν καρδιογράφημα....

ily....ily....ily...

εξ αποστάσεως...

από το ....

ιλυ.................................................

Θησαυρός...

όσο και να σκάβουν γύρω από το βράχο, τον ΘΗΣΑΥΡΌ δεν θα τον βρουν...

ιλυ...ιλύ......ιλύ.....

ο δρόμος του έρωτα....

σωστά ή λανθασμένα....έρωτας ή πάθος...μιά στιγμή ή ένας δρόμος...μοναδικότητα σαν μαχαιριά...πρωτόγνωρα και απόλυτα...γλυκά και θανατηφόρα...νοιώθεις το τέλος μα δεν κάνεις πίσω....όλα μέσα μου.......!!!

στην τελευταία μεγαλύτερη πανσέληνο του 2020.....

σ' αγαπώ πολύ........

με τα γάντια....

ιλυ................................................................

dream of life...

sing a song of fire...
i've seen your picture of a perfect world....so many questions, so many things unsaid...

ily...ily...ily...,..............

Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε...

Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε
καραβάκια στο ταξίδι δε με παίρνετε, καλέ;
......
Ένα και δύο μετράω τα κύματα
έγια μόλα, έγια λέσα,
ποιος θα με φέρει κοντά σου, καρδούλα μου
και στην αγκαλιά σου μέσα;
Ένα και δύο σου στέλνω μηνύματα
ναι, και το σταυρό μου κάνω,
αν δε με πάρεις κοντά σου, καρδούλα μου
να το ξέρεις, θα πεθάνω....

πολύτιμη σαν φυλαχτό...

Αγάπη μου αγάπη μου
Θα 'θελα να ήσουν σαν εικόνα Άγια
Σαν γλυκιά ανταύγεια να σε προσκυνώ
Και να σε πηγαίνω ως τον ουρανό
Αγάπη μου αγάπη μου
Πολύτιμη σαν φυλαχτό
Θα θελα να ήσουν άπιαστο λουλούδι
Να σου να τραγούδι που δεν το χουν πει
Πρώτ(ος) να διαλέξω να σε τραγουδήσω
Και να σε στολίσω με το καθετί.....

ιλυ....................................

ily.......................................................

τέρμα η απομόνωση....

πλησιάζει η μέρα να βγεις από την απομόνωση....

"πολύ χαίρομαι"....
ιλυ....ιλυ....ιλυ....

του χαμόγελού σου η ζεστασιά...

ακουμπώ στο κορμί σου μια δροσερή ανάσα...ερωτικές μουσικές νότες πάλλουν τη ψυχή μου....αθώα βλέμματα θαυμάζουν την ομορφιά…
σε αυτό το ζεστό χαμόγελο ακουμπώ τη ζωή μου....

ιλυ..............................

για ενα ραδιόφωνο κάθε στιγμής....

τόσες μέρες κλεισμένη σπίτι....που ν' αντέξεις...φωνάζουν .... φωνάζουν..... και 'συ από πίσω...πρέπει να είσαι παντού...ούτε στο S.M. δεν θες να πας.....προσπαθείς να ξεγελάσεις ευχάριστα τις αιτιάσεις των ερωτημάτων...προσπαθείς να δείξεις πόσο μικρή γίνεσαι, πόσο ηθοποιός πρόζας και μέσα από πραγματικές σκηνογραφίες,...ευτυχώς υπάρχει και αυτή η δραστηριότητα που μας βγάζει στον εξω κόσμο με όσους μπορούν...φαντάζομαι για να τα καταφέρεις έχεις καταστρώσει και εφαρμόζεις απαρρέκκλιτες δράσεις....
μια ηρεμία χρειάζεσαι.....
σκέψου και κάποιες δυσκολίες ή άγχος όταν βρεθείς σε άλλο προηγούμενο περιβάλλον...μιά γεύση έχουμε πάρει από τις σκέψεις σου....
χρειάζεσαι μια χαλάρωση....

ιλυ...ιλυ....ιλυ....ιλυ......ιλυ.....
η αγάπη δεν έχει κανόνες...επιδιώκεις να τα κάνεις όλα με τρόπο που δεν πληγώνεις αυτόν που αγαπάς, και ούτε το εαυτό σου γιατί θα στεναχωρήσεις αυτόν που σε αγαπά.....

ένας επίλογος..

προσπάθησες να κρατήσεις σε δέσιμο ανθρώπους...
μεγάλωσες δυό κορίτσια.....
έγραφες ωραία γράμματα.....σαν γραμματιζούμενη...
η καρδιά άντεχε...το σώμα δεν μπόρεσε να ακολουθήσει.....
Καλό Παράδεισο ....

............

Έφυγε η Μαρία....
1924-2020

καλό ταξίδι.....

"να ζητάτε το αδύνατο..."

όμορφη η μέρα του Μαγιού....
μέρα των Λουλουδιών...
με διάθεση να το μυρήσεις... μέχρι βαθιά στον ύπερο...
με δυνατές σκέψεις, όπως από το πνεύμα του Μάη του '68,

«Soyez réalistes, demandez l'impossible»


I Love You...💐🌱🌹🌿🌷🌻...

υπάρχουν Άγγελοι.....

ιλυ....ιλυ....ιλυ...